نقد کهن الگویی، رویکردی تلفیقی و میان رشته ای است که به نقد و تحلیل کهن الگوها در بستر اساطیری آفرینش های ادبی می پردازد. شالوده ی این نقد بر مکتب روان شناختی تحلیلی یونگ و مطالعات انسان شناختی بنا شده است. دراین پژوهش، هشت کتاب سهراب سپهری بر مبنای نقد کهن الگویی مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. نخست در فصل کلیات به معرفی و بررسی شیوه نقد کهن الگویی پرداخته شده است، سپس در فصل دوم با کاربرد نقد کهن الگویی، هفت کهن الگوی سایه، آنیما، پیر خردمند، مادر مثالی، مرگ و تولد دوباره، سفر و فردیّت در اشعار سپهری تحلیل شده اند. در فصل سوّم نیز با نتیجه گیری از فصول پیشین نظام اساطیری اشعار سپهری در محور عمودی اثر و با محوریت کهن الگوی سفر و فردیت تبیین گردیده است.