در این تحقیق مقایسه سلامت روانی دانش آموزان دختر ورزشکار و غیر ورزشکاردبیرستان های شهر تویسرکان مورد مطالعه قرار گرفته است. اهداف تحقیق شامل توصیف سلامت روانی و ابعاد ده گانه آن و همچنین مقایسه آن ها با یکدیگر در بین و گروه فوق بوده است . می توان گفت به نوعی تأثیر فعالیت ورزشی و عدم فعالیت ورزشی بر سلامت روانی و ابعاد ده گانه آن مورد بررسی قرار گرفته است . جامعه آماری این تحقیق را 7090 نفر از دانش آموزان دختر دبیرستان های شهرستان تویسرکان در سال تحصیلی 90-1389 تشکیل داده اند که از این تعداد 220 نفر به عنوان نمونه به شیوه تصادفی ساده و خوشه ای انتخاب شده اند که 110 نفر از آنان را دانش آموزان ورزشکار و 110 نفر را دانش آموزان غیر ورزشکار تشکیل داده اند . متغیرهای وارد بر تحقیق شامل دانش آموزان ورزشکار و غیر ورزشکار ، سلامت روانی و ابعاد ده گانه آن بودند که مورد مطالعه قرار گرفتند . ابزار اندازه گیری تحقیق پرسشنامهscl-90r می باشد که جهت اندازه گیری سلامت روانی و ابعاد ده گانه از آن استفاده شده است . اطلاعات خام پس از جمع آوری با استفاده از شاخص های آمار توصیفی مانند : میانگین و انحراف استاندارد ارائه گردیده و ضمنا جهت تجزیه و تحلیل نتایج از آزمون t دو گروه مستقل استفاده شده است . نتایج بدست آمده نشان می دهد که وضعیت سلامت روانی دانش آموزان ورزشکار نسبت به دانش آموزان غیر ورزشکار بهتر است . در مقایسه ابعاد ده گانه سلامت روانی ( شکایت جسمانی ، وسواس و اجبار ، حساسیت در روابط فردی ، افسردگی ، اضطراب ، پرخاشگری ، ترس مرضی ، افکار پارانوئیدی ، روان پریشی و بهداشت روانی ) گروه دانش آموزان ورزشکار در تمام موارد نسبت به دانش آموزان غیر ورزشکار در وضعیت بهتری قرار گرفته اند و این تفاوت ها در تمام فرضیه های مقایسه بین دو گروه ورزشکار و غیر ورزشکار در سطح 0/05=? معنی دار می باشد