امروزه بنادر به عنوان دروازه های اصلی ورودی و خروجی کالا به هر کشور محسوب می شوند و عملکرد مناسب و کارآئی بالای آنها می تواند در شکوفایی اقتصاد کشورها نقش بسیار تعیین کننده ای داشته باشد. در این میان دسترسی بنادر به شبکه حمل و نقل ترکیبی و زیر ساخت های حمل و نقل مناسب در پسکرانه ها، نقش بسزائی را در تسهیل و تسریع عملیات بنادر ایفا می نماید. در حقیقت لازمه ی کارائی بالای بنادر در گرو وجود یک زنجیره لجستیکی متناسب با توان و ظرفیت تخلیه و بارگیری بنادر می باشد تا که موجب تخلیه و بارگیری بموقع کالاها از محوطه بندر جهت جلوگیری از مشکلاتی از قبیل رسوب کانتینر در بار اندازها و پرشدن انبارها به دلیل ضعف در زنجیره تامین گردد. لذا در این پژوهش سعی بر آن شده تا با مطالعه آمار ماهانه سری زمانی تناژ بار تخلیه و بارگیری شده در بندر امام خمینی (ره) در بازه 1385 تا 1390، ابتدائاً با استفاده از تکنیک های اقتصاد سنجی و با استفاده از نرم افزار eviews و مدل معادلات هم زمان(two stage) ترافیک باری بیست سال آینده هر یک از مدهای حمل و نقل دریایی، جاده ای و ریلی این بندر مورد پیش بینی قرار گیرد و در ادامه با استفاده از مباحث مهندسی ترافیک بررسی گردد که آیا زیر ساخت های موجود در بخش های حمل و نقل جاده ای و ریلی به نحوی کارا پاسخگوی ترافیک باری بیست سال آینده این بندر می باشند و یا آنکه می بایست به صورتی پویا و به موازات رشد تناژ تخلیه و بارگیری و در نتیجه ارتقاء نسل بندر امام خمینی (ره) به بندر نسل سوم، زیر ساخت ها و شبکه حمل و نقل پسکرانه ای این بندر نیز رشد و توسعه یابد تا که دیگر شاهد مشکلات قید شده بنادر در بالا نباشیم.