مطالعه آداب و رسوم و سنت ها و آیین ها، جشن های ملی و مذهبی، عقاید و باورها، عادات، قصه ها و افسانه ها، امثال، ترانه ها و لالایی ها راه شناخت مردمانی است، که برداشت خود از واقعیات زندگی را تحت تاثیر اوضاع اجتماعی، تاریخی، اقتصادی و جغرافیایی با بیان ساده و عامیانه از خود باقی گذارده اند. در پژوهش حاضر سعی شده است، با هدف شناخت و حفظ ادبیات شفاهی مردم مازندران به عنوان بخش مهمی از فرهنگ و هویت بومی، بر اساس انسان شناسی ژرفانگر و مشاهده مستقیم مشارکتی و به کمک روش تحلیل محتوا مطالعه شود. و وظایف اجتماعی، کارکردها و بقایای فرهنگی موجود در ترانه ها و قصه های فولکلوریک مازندران و تاثیر شرایط طبیعی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی و باورها و اعتقادات مردم، بر آنها تحلیل گردد. براساس مشاهدات و مطالعات انجام گرفته، فرهنگ عامه عناصر و ویژگی های متفاوتی دارد: لباس، زبان، آداب و رسوم، اعتقادات، ترانه، موسیقی، قصه و... . این عناصر بسته به شرایط طبیعی، اجتماعی و تاریخی گروه های انسانی و ذوق پسند هنریِ اجتماعی و خلاقیتِ فردی راویان و نیاز ها و اقتضاعات هر نسل تغییر می کنند و باز تولید می شوند. ترانه ها و قصه های فولکلوریک به عنوان اجزاء اصلی فرهنگ عامه، در ارتباطی تنگاتنگ با تولید، انتقال و تکامل فرهنگ افراد جامعه قرار دارند. آنها از پس روایت های پندآموز، کنایه آمیز، حماسی و عاشقانه و.... در انتقال تجربیات گذشتگان و آموزش نکات اخلاقی، اجتماعی، اعتقادی و بیان احساسات و عواطف و ایجاد ارتباط موثر و صمیمی در جامعه نقش موثری ایفا می کنند.