از دید سهامداران تاثیر بالقوه نگهداری مازاد نقدینگی بر بازده سهام حائز اهمیت است. نگهداری بیش از حد موجودی نقد می تواند بازتابی از به هدر رفتن موقعیت های مناسب در جهت کسب بازدهی بالا باشد. علاوه بر این مدیران نیز با نگهداری نقدینگی مازاد به دنبال کسب پاداش های بالاتر برای خود می باشند که این موضوع با انعکاس در کاهش سرمایه گذاری ها موجب کاهش بازده سهامداران خواهد شد. هدف این تحقیق بررسی تاثیر مازاد نقدینگی بر بازده سهام و ثروت سهامداران است که با استفاده از داده های 122 شرکت پذیرفته شده در بورس و اوراق بهادار تهران در طی دوره 1380-1390 با استفاده از همبستگی و رگرسیون چندمتغیره مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که که رابطه معنی داری بین مازاد نقدینگی و بازده وجود ندارد. همچنین نتایج نشان داد که بین ارزش نهایی مازاد وجه نقد در بین شرکتهای با مازاد نقدینگی دائمی با مازاد بازده رابطه معنی داری وجود دارد.