هدف این پژوهش تعیین نیمرخ خودکفایی پژوهشی دانشجویان کارشناسی ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاههای شهر تهران بود. به این منظور، ابتدا پرسشنامهای برای سنجش خودکفایی پژوهشی ساخته شد و اعتبار صوری و محتوایی آن براساس نظرسنجی از اساتید برجسته تربیت 26/93±2/ بدنی مورد تأیید قرار گرفت. سپس طی چهار مرحله، به ترتیب 48 دانشجو )سن: 69 28 سال، جنسیت: 82 زن و /65±4/ سال، جنسیت: 27 زن و 21 مرد(، 176 دانشجو )سن: 03 27 سال، جنسیت: 103 زن و 89 مرد( و 30 دانشجو /37±5/ 94 مرد(، 192 دانشجو )سن: 21 - 27 سال، جنسیت: 17 زن و 13 مرد( که در نیمسال دوم سال تحصیلی 90 /25±2/ )سن: 43 1389 در دانشگاههای شهر تهران مشغول به تحصیل بودند و دروس کامپیوتر، آمار، روش تحقیق و سمینار را گذرانده بودند، پرسشنامه طراحی شده را تکمیل کردند. همسانی درونی پرسشنامه و همبستگی عبارت- کل مقیاس طی مرحله اول مورد تأیید قرار گرفت. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی 68 درصد از واریانس / طی مرحله دوم و سوم نشان داد که 39 سوال روی هشت عامل 6 خودکفایی پژوهشی را تبیین میکنند و همسانی درونی پرسشنامه نهایی با استفاده از ضریب آلفای 0 به دست آمد. طی مرحله چهارم، ضریب بازآزمایی با استفاده از ضریب همبستگی / کرونباخ 93 0 به دست آمد. دادهها با استفاده از آزمون / درون ردهای 78 t تک گروهی، تحلیل واریانس عاملی و مدل رگرسیون چندمتغیره در سطح اطمینان 95 درصد تحلیل شدند. نتایج نشان داد که سطح خودکفایی دانشجویان تربیت بدنی در روششناسی، تنظیم گزارش و پیشنهادات، ارائه، استفاده از فن آوری اطلاعات، طراحی پژوهش، ساخت و استفاده از ابزار، درک پژوهش و اخلاق پژوهشی =0/ و همچنین سطح کلی خودکفایی پژوهشی بالاتر از حد متوسط قرار دارد ) 1 p (. بیشترین و کمترین سطح خودکفایی پژوهشی به ترتیب مربوط به خرده مقیاسهای اخلاق پژوهشی و ساخت و استفاده از ابزار بود. از بین ویژگیهای جمعیت شناختی و تحصیلی منتخب، تنها معدل دوره کارشناسی و نمره دروس کامپیوتر، آمار، روش تحقیق و سمینار روی سطح کلی خودکفایی >0/ پژوهشی و برخی از ابعاد آن تأثیر معنیدار داشتند ) 5 p(. همچنین، نمره دانشجویان =0/ سمینار ) 385 ،)? =0/ آمار ) 408 ،)? =0/ کارشناسی ارشد در دروس روش تحقیق ) 431 به ترتیب مهمترین تعیین کنندههای سطح کلی خودکفایی پژوهشی )? =0/ و کامپیوتر ) 210 )? بودند. لغات کلیدی: خودکفایی پژوهشی، تربیت بدنی، دانشجوی کارشناسی ارشد