در دوران پایانی عصر انحطاط ادبی شخصیتهای بارزی پابه عرصه وجود نهادند وتوانستند سیاهی شبی را بزدانید که جهان عرب را در بر گرفته بود وشاعران عراق به طور کلی، وشاعران حلّه به طور ویژه از پیشگامان شعر عربی در عصر انحطاط به شمار می روند واین شاعران با توجه به قریحه های ذاتی وویژگی های شخصیتی برجسته ی خویش توانستند نقش موثری در بیدار کردن جامعه از خوابی عمیق وطولانی داشته باشند بطوری که تحولی در کالبد اسلام وتکاپویی در احساسات شیعه وروشنایی چشم گیری در مسیر ادبیات عربی بوجود آوردند، واز مهم ترین شاعران این دوره بی تردید شاعر برجسته عراق سید حیدر حلّی می باشد. علاوه بر این که خانواده ی آل قزوینی توانستند زمینه ی مناسبی برای بیشرفت وی فراهم کنند وآنها از جمله خانواده های هستند که اصالتاً فرهنگشان عربی نبوده ولی در شرایط فرهنگی جامعه عراق ذوب شدند وبه مانند فرزندی مهربان در جامعه به فرزند خواندگی بذیرفته شدند، وبدین سان بود که تحقیق نسخه خطّی کتاب >الأشجان فی مراثی خیر إنسان< را انتخاب نمودیم تا بتوانیم برای کسی که این حقایق تاریخی بر او پوشیده مانده یا برای کسی که به عمد در صدد تجاهل این حقایق بیان شده است بادلیل برای وی این حقائق را اثبات می کنیم. واین پزوهش که مشتمل بر مقدمه ای در تعریف شهر حلّه ونقشهای که در طول تاریخ به خود دیده، وهمچنین دو باب که در باب اول آن به شرح حال مطوّلی از شاعران وبزرگانی که ذکر شان در نسخه خطی آمده اشاره نمودیم، ودر باب دوم به تحقیق نسخه ی خطی پرداختیم.