امروزه استفاده از نانومواد مختلف از قبیل نانوذرات اکسید آهن و دیگر نانوذرات، برای حذف فلزات سنگین گوناگون از آب روز به روز در حال گسترش است. دلیل این امر نیز مزایای فراوان این روش و معایب کمتر آن نسبت به دیگر روش های متداول برای این منظور می باشد، همچنین جاذب های زیستی دارای پتانسیل ها و مزایای بسیار بزرگی برای استفاده در حذف فلزات سنگین از محیط های آبی هستند، بنابراین در این پژوهش این دو روش برای حذف فلز سنگین کروم از آب استفاده شدند. در قسمت اول پژوهش تاثیر افزودن نانوذرات اکسید آهن (? - fe2o3) بر راندمان فیلترهای خاک تولید شده برای جذب کروم مورد بررسی قرار گرفت، برای این منظور خاک معمولی و سپس مخلوط خاک معمولی با نانوذرات اکسید آهن و چند جاذب گیاهی برای حذف کروم استفاده شد. محلول مورد بررسی در این فاز از آزمایش ها حاوی سه غلظت متفاوت از کروم بود، نتایج اندازه گیری غلظت با دستگاه icpنشان داد که جاذب خاک نانوذرات آهن و چند جاذب گیاهی برای پالایش آب بهترین جاذب است، همچنین در این مرحله با محلول غلظت ppm 8837 بهترین محلول برای حذف کروم از آب بود از سوی دیگر در تمامی آزمایش هایی که نانوذرات مورد استفاده قرار گرفتند کروم +6cr به کروم +3cr تبدیل گردید. در ادامه برای بدست آوردن زمان بهینه و تاثیر افزودن جلبک و بدست آوردن دیگر فاکتورهای بهینه در فرآیند حذف در زمان های 15، 45، 90، 150 دقیقه و یک روز از محلول با غلظت ppm 80 که حاوی مقدار مشخصی از جاذب بود و بوسیله همزنی با سرعت 120 دور در دقیقه همزده می شد، نمونه برداری شد، نتایج نشان داد دوره یک روزه از دیگر زمان ها برای نمونه برداری بهتر است و در این نمونه بیشترین درصد حذف بدست آمد. برای بدست آوردن دور همزن بهینه در این پژوهش دو دسته آزمایش مورد استفاده قرار گرفتند. گروه اول آزمایش ها در سرعت همزن 120 دور در دقیقه مورد بررسی قرار گرفت. همچنین در دسته دیگر از آزمایش ها فرآیند حذف کروم بدون استفاده از همزن مورد بررسی قرار گرفت که نتایج نشان دادند فرآیند بدون همزن از فرآیند دارای همزن با سرعت 120 دور در دقیقه بهتر بود، سپس با تغییر مقدار جاذب استفاده شده در آزمایش سعی شد مقدار جاذب بهینه برای جذب بدست آید برای این منظور سه مقدار یا غلظت متفاوت از جاذب در آب استفاده شد و نتایج نشان داد که افزایش مقدار جاذب موجب افزایش درصد حذف خواهد شد.