امروزه دانشگران از جمله مهمترین دارایی های یک سازمان محسوب می شوند و سازمان ها باید همواره بیشترین تلاش خود را برای حفظ و نگهداری این دسته از کارکنان به کار گیرند. با توجه به اهمیت این موضوع، پژوهش حاضر به بررسی مسئله حفظ و نگهداری دانشگران با استفاده از رویکرد توسعه کیفیت زندگی کاری می پردازد. در تدوین مدل مفهومی این پژوهش از نتایج برخی از مطالعات پیشین جهت انتخاب متغیر ها بهره بردیم. پرسش اساسی این پژوهش این است که آیا بهبود کیفیت زندگی کاری دانشگران در ماندگاری آنان در سازمان تأثیری دارد. به منظور پاسخگویی به این پرسش، پرسشنامه ای میان یک نمونه تصادفی هشتاد نفری از دانشگران موسسه مطالعات انرژی شهر تهران توزیع و داده های جمع آوری شده، تجزیه و تحلیل شد. یافته های این پژوهش نشان می دهد که میان توسعه عوامل کیفیت زندگی کاری و ماندگاری دانشگران رابطه معنادار و مستقیم وجود دارد. بنابراین توسعه کیفیت زندگی کاری در سازمان ها می تواند گام مهمی در جهت حفظ دانشگران باشد.