زمینه و هدف: با توجه به نگرانی های مرتبط با اثرات بالقوه سمّی، مخرب و جانبی مکمل دهی کراتین (cr)، مطالعه ی حاضر به منظور تعیین تأثیر بارگیری کراتین منوهیدرات همراه با یک هفته تمرین مقاومتی بیشینه بر فرمالدهید ادراری و برخی از آنزیم های سرمی مردان کشتی گیر انجام شد. روش شناسی: در قالب یک طرح نیمه تجربی دو سویه کور، 27 کشتی گیر مرد سالم داوطلب (با سن 26-18 سال و 12-8 درصد چربی بدن) به طور تصادفی در سه گروه همگن جایگزین شدند: کراتین با تمرین (cr+t)، کراتین بدون تمرین (cr-t)، و دارونمای با تمرین(pl+t). هر یک از شرکت کنندگان، 300 میلی گرم در روز به ازای هر کیلوگرم وزن بدن کراتین منوهیدرات یا دارونمای مالتودکسترین دریافت می کردند. همه آزمودنی ها (به غیر از گروه کراتین بدون تمرین) طی دوره مکمل دهی، در یک برنامه ی یک هفته ای مقاومتی بیشینه (سه روز در هفته، هفت ایستگاه در روز، سه دوره ی 9-6 تایی با شدت 85-80 درصد یک تکرار بیشینه [1rm]) شرکت کردند. نمونه های ادراری و خون سیاهرگی طی مدت 24-18 ساعت قبل و بعد از اولین و آخرین جلسه تمرین مقاومتی (یا دوره مکمل دهی) تهیه شد. فرمالدهید ادرار و آنزیم های سرمی [کراتین کیناز تام(ck)، لاکتات دهیدروژناز(ldh)، آلانین آمینوترانسفراز(alt) و آسپارات آمینوترانسفراز(ast)] به ترتیب با استفاده از کروماتوگرافی گازی -طیف سنجی جرمی و دستگاه اتوآنالایزر تعیین شد. داده های حاصله به صورت میانگین و انحراف استاندارد با استفاده از روش تحلیل واریانس مکرر در سطح معنی داری پنج درصد بررسی شد. یافته ها: پاسخ افزایشی فرمالدهید ادراری گروه های کراتین با تمرین و بدون تمرین به طور معنی دار بیشتر از گروه دارونما بود(05/0p<). با این حال، میزان پاسخ در دامنه ی طبیعی فرمالدهید ادراری افراد سالم بود. به علاوه، تغییرات آنزیم های سرمی هر سه گروه معنی دار نبود (05/0p>). نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاضر، می توان نتیجه گرفت که بارگیری کراتین منوهیدرات (300 میلی گرم در روز به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به مدت هفت روز متوالی) همراه با یک هفته تمرین مقاومتی، هیچ گونه اثر سمّی در مردان کشتی گیر سالم ندارد. با این حال، تا روشن شدن قطعی اثرات سمّی یا مخرب این مکمل دهی، بایستی احتیاط های لازم در رابطه با مصرف کراتین مورد ملاحظه قرار بگیرد.