قصه های عامیانه ادب فارسی از جمله انواع ادبی است که در پژوهش های علمی کمتر مورد توجه قرار گرفته است. قصه مهر و ماه یکی از این قصه هاست که به دو صورت نظم و نثر باقی مانده است. جمالی دهلوی و حسینی شیرازی دو روایت منظوم در قالب مثنوی از آن ارائه کرده اند.روایت منثور آن در قرن نهم توسط مولفی نامعلوم نوشته شده است. هدف این پایان نامه بررسی نمادشناسانه و تحلیل اثر منثور این قصه بر اساس نقد جدید روانشناسانه و مطابق با نظریات کارل گوستاو یونگ است. در این پژوهش کهن نمونه های مطرح شده از سوی یونگ به عنوان رمزهایی که اشخاص موقعیت ها و نمادهای داستان را دربرمیگیرند دیده شده اند.نتیجه این پژوهش نشان میدهد که این قصه محمل مناسبی برای حضور ناخودآگاه و محتویات آن یعنی کهن الگوهاست. انواع کهن نمونه های شخصیت همچون آنیما آنیموس پادشاه شاهزاده و قهرمان، همچنین کهن نمونه های موقعیت همچون گذر از آب پگذر از آتش، تولد دوباره،نشستن در دایره و برآمدن از چاه و بسیاری از نمادهای کهن نمونه ای همچون اعداد، اشکال، نمادهای انسانی، زمینی، آبی، گیاهی، حیوانی و پرندگان در آن مشاهده میشود.