برنامه ریزی توسعه ی تولید اولین گام در برنامه ریزی سیستم قدرت است که به منظور برنامه ریزی احداث انواع واحدهای تولید توان در یک بازه ی بلند مدت، با هدف حداقل کردن هزینه ی مسأله انجام می گیرد. با گسترش روزافزون مصرف برق و توسعه ی صنعتی، برنامه ریزی برای توسعه ی سیستم تولید توان بیش از پیش مورد نیاز است. در این میان، استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر با توجه به مزیت های قابل توجه آن روز به روز در حال افزایش است، که استفاده از نیروگاه های بادی با توجه به امکان تولید توان در حجم بالاتر، ارزان تر بودن و امکان بیشتر دسترسی به آن در سطح وسیع تر به لحاظ جغرافیایی، اهمیت بیشتری یافته است. با توجه به ماهیت تصادفی سرعت باد، باید مدلی چند حالته برای در نظر گرفتن این واحدها در مسأله ی برنامه ریزی توسعه تولید استفاده کرد. در این راستا، نحوه ی در نظر گرفتن مدل توان خروجی نیروگاه های بادی برای یک بازه ی بلند مدت، از مقالات استخراج شده است. در این پژوهش از الگوریتم ژنتیک برای بهینه سازی مسأله استفاده شده است. در پژوهش حاضر، برنامه ریزی توسعه ی تولید با حضور نیروگاه های بادی در روند برنامه ریزی مورد مطالعه قرار گرفته است؛ به این ترتیب که، با توجه به رشد روز افزون صنعت ساخت واحدهای مزارع بادی و کاهش هزینه ی احداث این نیروگاه-ها، به ازای هر کیلو وات توان بادی، حساسیت مسأله ی برنامه ریزی توسعه ی تولید به تغییر این هزینه بررسی شده است. نتایج نشان می دهد، به ازای کاهش 10 درصدی هزینه ی سرمایه گذاری اولیه ی نیروگاه های بادی، می توان طرحی را یافت که در عین استفاده از ظرفیت باد، نسبت به حالت بدون استفاده از باد، قیمت تمام شده ی کمتری داشته باشد. همچنین با توجه به اهمیت حداکثر مقدار استفاده-ی ممکن از نیروگاه های بادی در طرح های توسعه ی تولید با شرط برآورده شدن قیود، مسأله به ازای مقادیر مختلف نفوذ باد در سیستم تولید بررسی شده است و حداکثر مقدار ممکن نفوذ باد در سیستم تولید محاسبه شده است. به دلیل وجود رژیم های مختلف باد، تأثیر رژیم باد قوی و ضعیف در مطالعات برنامه ریزی توسعه ی تولید نیز مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج به دست آمده، نشان می دهد به ازای استفاده از رژیم های باد قوی تر، حداکثر مقدار استفاده از ظرفیت باد در سیستم تولید افزایش می یابد.