همواره یکی از مهمترین زیرساختهای اساسی جهت توسعه همه جانبه جوامع، ایجاد شریانهای راه و راه آهن بوده است. در فلات ایران زمین به واسطه مشخصات خاص جغرافیایی آن، از جمله نیمه کوهستانی بودن در قسمت وسیعی از این کشور، ایجاد شریانهای حیاتی راه و راه آهن، صرفاً با ایجاد پلها میسر می باشد. پلها به لحاظ نوع کارآیی، گاهی تنها گزینه های مطرح بوده اند که امتداد این شریانهای حیاتی بدون حضور آنها ممکن نبوده است. در حال حاضر فن آوری ساخت این سازه های زیبا و باشکوه در دنیا روز به روز توسعه می یابد، به نحوی که عده زیادی از محققان و مراجع علمی در صدد بهینه سازی و همچنین ارائه روشهایی هستند که این سازه ها با روشهای نوین و با کمترین هزینه و با کیفیت ترین روشها تولید گردند. در این میان روش "پیشرانی افزاینده " (incremental launching method ) یا به اختصار ilm به واسطه مزایای آن، یکی از روشهای به روز و مطرح دنیا در جهت ساخت این نوع از سازه ها می باشد. بعد از پایان جنگ دوم جهانی به علت کثرت تخریب ها، ایجاد پلهایی با حداقل مصالح و امکانات مورد توجه قرارگرفت. با توجه به اینکه هزینه مربوط به نیروی انسانی در ساخت پلها افزایش زیادی یافته بود، کامل کردن انواع داربست لازم برای ساخت عرشه پل توسط نیروی انسانی، مقرون به صرفه نگردید. به طوریکه روشهای ساخت دیگر که به وجود نیروی انسانی کمتری نیاز داشت مطرح شد. روش فوق مبتنی بر احداث روسازه پل (عرشه) به صورت قطعه به قطعه تحت یک شرایط کنترل شده در یک کارگاه اجرایی جنب یکی از کوله ها می باشد که هر قطعه در این محوطه کارگاهی به صورت پیش ساخته قالب بندی و آرماتور بندی و بتن ریزی گردیده و به محض گیرش بتن به سمت جلو حرکت داده شده تا قطعه بعدی قالب بندی و آرماتورگذاری و بتن ریزی گردد. این روش قبل از این برای سالیان متوالی در پلهای فلزی استفاده می گردید. در رابطه با عرشه های فلزی یکی از مهم ترین مزایای این نوع سازه ها برابر بودن تنش های مقاوم کششی و فشاری فولاد، در حین عملیات پیشرانی تابلیه می باشد. اما در رابطه با عرشه های بتنی به واسطه مقاومت کم بتن در کشش ملاحظات ویژه ای را می طلبد. در این تحقیق ضمن توضیح کامل روش اجرای این گونه پلها، درباره نحوه ساخت قطعات تابلیه به صورت پیش ساخته، قالب بندی تابلیه، پیش تنیدگی، مشخصات تابلیه و در رابطه با راهکارهای کنترل تغییر شکلهای تابلیه در هنگام پیشرانی و روشهای تحلیل عرشه های صندوقه ای بحث گردیده و مشخصاً نحوه عملکرد دماغه فولادی به هنگام پیشرانی بررسی گردیده و سعی می گردد که با استفاده از نرم افزار مناسبی که قابلیت تحلیل و بررسی و مدل کردن این گونه پل ها را دارا می باشد در یک پروژه اجرایی به صورت موردی ترکیب مناسبی از مقاطع فولادی را به لحاظ شکل مقطع و طول دماغه نسبت به دهانه پل پیشنهاد نماید.