نام پژوهشگر: فروغ رحیمی نمین
فروغ رحیمی نمین بهرام ناصری
کرم غوزه ی پنبه، helicoverpa armigera (hübner)، یکی از مهمترین آفات انواع محصولات زراعی به ویژه لوبیا در ایران می باشد. شاخص ها ی تغذیه ای و فعالیت برخی از آنزیم های گوارشی (پروتئاز و آلفا-آمیلاز) h. armigera در پاسخ به تغذیه از هفت رقم لوبیا شامل لوبیا سفید (ارقام دانشکده، پاک و شکوفا) ، لوبیا قرمز (ارقام اختر، ناز و صیاد) و لوبیا چیتی (رقم تلاش) تحت شرایط آزمایشگاهی (دمای 1 ± 25 درجه ی سلسیوس، رطوبت نسبی 5 ± 65 درصد و دوره ی نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج کل سنین لاروی (سنین چهارم، پنجم و ششم) نشان داد که بیشترین و کمترین مقادیر شاخص مصرف (ci) به ترتیب روی ارقام دانشکده و ناز (به ترتیب 210/1 ± 370/15 و 472/0 ± 760/6) بود. بیشترین و کمترین مقادیر شاخص تقریبی هضم شوندگی غذا (ad) به ترتیب در لارو های پرورش یافته روی ارقام اختر و دانشکده (به ترتیب 120/1 ± 350/83 و 480/1 ± 150/74 درصد) مشاهده شد. بیشترین شاخص بازدهی تبدیل غذای خورده شده (eci) و بازدهی تبدیل غذای هضم شده (ecd) به ترتیب روی ارقام اختر (540/1 ± 660/21 در صد) و ناز (620/1 ± 200/24 در صد)، و کمترین آن ها روی رقم پاک (به ترتیب 326/0 ± 075/9 و 751/0 ± 940/13 درصد) بود. بیشترین فعالیت پروتئولیتیک کل و آمیلولیتیک لارو های سن پنجم به ترتیب روی ارقام ناز ( u/mg088/0 ± 716/2) و صیاد (mu/mg 002/0 ± 046/0) به دست آمد. لارو های سن ششم تغذیه کرده روی رقم صیاد (u/mg 025/0 ± 080/5) بیشترین فعالیت پروتئولیتیک کل و لارو های پرورش یافته روی ارقام تلاش و پاک (mu/mg 001/0 ± 050/0) بیشترین فعالیت آمیلولیتیک را نشان دادند. نتایج نشان داد که در میان ارقام لوبیا ی مورد بررسی، رقم صیاد میزبان نا مناسبی برای تغذیه ی h. armigera بود.