نویسندگان بزرگی علاوه بر نویسندگی به کار ترجمه نیز پرداخته اند : ترجمه ی آثار خود به زبانی دیگر یا ترجمه ی آثار نویسندگان دیگر به زبان مادری خود. از جمله نویسندگان مترجم ایرانی می توان صادق هدایت، احمد شاملو، جلال آل احمد و ... را نام برد. در این تحقیق، به مطالعه ی شیوه ی ترجمه ی جلال آل احمد پرداخته ایم و از بین ترجمه های این نویسنده ی صاحب سبک، ترجمه ی نمایش نامه ی کرگدن اثر اوژن یونسکو را برگزیده ایم. هر نویسنده سبک خاصی دارد و برای نویسندگان مترجم نادیده گرفتن این سبک به هنگام ترجمه، امری غیر ممکن به نظر می رسد. مسئله ای که در این راستا مطرح می شود، وفاداری نویسنده ـ مترجم به هنگام ترجمه است : وفاداری به سبک نوشتار نویسنده ی خارجی. فرضیه ی این تحقیق این بوده است که نویسنده بودن بر سبک ترجمه اثر می گذارد و نویسنده ـ مترجم به هنگام ترجمه، آگاهانه یا ناآگاهانه، سبک خویش را در ترجمه اش وارد می کند. نظریه هایی که در این راستا مورد مطالعه قرار داده ایم، نظریه های ترجمه شناسی آنتوان برمن است که متناسب با موضوع تحقیق است. مثال های گویایی که از متن ترجمه شده انتخاب کردیم، فرضیه ی ما را ثابت کرد. نثر آل احمد ویژگی هایی دارد که او را از سایر نویسندگان متمایز می کند. همین ویژگی ها در ترجمه ی او نیز دیده می شود و این نشان می دهد که در فرایند ترجمه، او قادر به فراموش کردن سبک نوشتار خود نبوده است.