سونامی به امواج عظیمی گفته می شود که در اثر تغییر مکان حجم زیادی از آب بوجود می آیند. با حرکت امواج از محل تولید به سمت ساحل، رفته رفته ارتفاع امواج افزایش یافته و پریود کاهش می یابد. سرعت نیز با حرکت موج سونامی به سمت ساحل کاهش می یابد و در عمق مشخصی از آب موج سونامی می-شکند. با توجه به توسعه وگسترش ساخت و ساز ساحلی، در این پایان نامه به مقایسه اثر نیروی ناشی از زلزله و نیروی ناشی از سونامی و بررسی توانایی سازه طراحی شده در برابر زلزله برای مقابله با نیروهای ناشی از سونامی، پرداخته می شود. برای نیل به این هدف، مدلسازی سازه های ساختمانی مختلف در منطقه ساحلی جنوب شرقی کشور پرداخته می شود و همچنین به منظور مدلسازی از نرم افزار sap2000 استفاده می شود. نتایج حاصل از مدلسازی، نشان می دهد که سازه ساختمانی یک طبقه طراحی شده بر اساس استاندارد زلزله ایران، با توجه به وجود دیوار پیرامونی، توانایی مقابله با نیروی ناشی از سونامی را نخواهد داشت. همچنین مقایسه نیروی برشی و لنگر خمشی ناشی از زلزله و سونامی نیز نشان می دهد که سازه تحت بار سونامی به محدوده تغییر شکل های غیر ارتجاعی وارد شده و احتمالا شکست سازه را در پی خواهد داشت. در مرحله بعد یک ساختمان دو طبقه در دوحالت با وجود دیوار مقاوم و بدون آن در برابر جریان با یکدیگر مقایسه می شوند. نتایج نشان دادند که ساختمان دو طبقه همراه با دیوار مقاوم در برابر جریان، همانند سازه یک طبقه از حالت خطی خارج شده و پس از تحلیل غیر خطی سازه، نتایجی مشابه نتایج حاصل از سازه یک طبقه بدست آمد. در حالیکه سازه دو طبقه بدون دیوار مقاوم در برابر جریان، توانایی ایستادگی در برابر سونامی را دارا می باشد. در هر دو حالت، نیروهای برشی و لنگر خمشی ناشی از زلزله بسیار کمتر از سونامی بوده است. پس از مشاهده نتایج، تیپ ساختمان مقاوم در برابر سونامی بطور نمونه معرفی شده و برای سازه ی مورد نظر پس از طراحی دقیق اعضا بر اساس آئین نامه ی مرتبط، کنترل پایداری انجام شد.