هدف این تحقیق طراحی و آزمون مدلی برای بررسی کیفیت رابطه بین تولیدکننده و تأمین کننده در صنعت کاشی و سرامیک با رویکردی تلفیقی است. استفاده از این رویکرد ضمن کمک به کشف متغیرها و طراحی مدل، موجب بومی شدن و افزایش اعتبار و غنای مدل طراحی شده نسبت به مدل هایی که تنها از ادبیات علمی به دست آمده اند، می شود. کیفیت رابطه از مفاهیم جدیدی است که به عنوان نشانگری از سطح رابطه در بستر روابط صنعتی مورد توجه قرار گرفته است. نقش این متغییر در پیش بینی متغیرهای عملکردی مورد تأکید می باشد. کیفیت رابطه متغیری با ساختار ثانویه است که از ترکیب متغیرهای مهمی نظیر رضایت، اعتماد و تعهد به وجود آمده است. عواملی مختلفی می توانند به کیفیت رابطه آسیب بزنند. مدل این تحقیق بر اساس ادبیات علمی و مطالعه ای در صنعت کاشی و سرامیک یزد طراحی شده است. متخصصین امر خرید در این صنعت بر مبنای رویکردی تلفیقی در دو مرحله کیفی و کمی مشارکت کردند. این تحقیق از معدود تحقیقاتی است که تمام رفتارهای آسیب زننده و راهبردهای بهبود کیفیت رابطه را از طرف تأمین کننده، در یک صنعت شناسایی و به صورت یک مدل جامع طراحی، آزمون و ارائه می دهد. در تحقیق کیفی-اکتشافی، دوازده مصاحبه با متخصصین انجام شد و داده ها با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی-استقرایی تجزیه و تحلیل گردیدند. عوامل و راهبردهای شناسایی شده در ترکیب با یافته های نظری تحقیقات پیشین، به ارائه مدلی جامع برای بهبود کیفیت رابطه در صنعت کاشی و سرامیک منجر شد. در ادامه، پیمایشی در این صنعت بر روی متولیان امر خرید در 37 شرکت کاشی و سرامیک صورت گرفت و بر اساس تجزیه و تحلیل با استفاده از مدل معادلات ساختاری، مدل بررسی و فرضیات آزمون شدند. نتایج تحقیق نشانگر اثر معنی دار و معکوس کیفیت نامناسب محصول، خدمات پس از فروش نامناسب، رفتار فرصت طلبانه، و عدم پایبندی به تعهدات بر کیفیت رابطه و همچنین اثر معنی دار و مستقیم راهبردهای پاسخگویی، تماس و توضیح صادقانه، اطمینان بخشی، جبران، امتیازدهی، جوابگو بودن و تسهیم دانش بر کیفیت رابطه تولیدکننده و تأمین کننده در این صنعت می باشد.