در صنعت گردشگری، انگیزش را اصلی ترین مفهوم در شناخت رفتار مصرف کننده و فرآیند انتخاب مقصد می دانند. انگیزه ها مشخص می کنند که چرا گردشگران به سفر می روند و یا یک فعالیت خاص را انجام می دهند. ارزیابی انگیزه های گردشگران به ما اجازه می دهد که نیازها و ترجیهات گردشگران را بدانیم و درک کنیم. از این رو فهم و ادراک انگیزش های گردشگران می تواند به مدیران و بازاریابان مقاصد در ارتقای بهتر محصولات و خدماتشان، برنامه ریزی و بازاریابی جاذبه ها و حفظ گردشگران به آنها کمک نماید. مطالعات و تحقیقات تجربی صورت گرفته در گذشته بیان می دارند که دو نیروی غالب به نام کشش و رانش بر انگیزه ها تأثیر گذارند. عوامل رانشی، نیازهای اجتماعی- روانشناختی است که یک فرد را تشویق به سفر می کند. در حالی که عوامل کششی عواملی اند که در مقصد قرار دارند و فرد را تحریک می کنند و برمی انگیزانند تا به آن مقصد خاص برود. در واقع عوامل کششی بیشتر بیرونی و ناشی از جذابیت ها و ویژگی های مقاصدند در حالی که عوامل رانشی بیشتر درونی و مرتبط با جنبه های احساسی و عاطفی فرد هستند. تحقیق حاضر با استفاده از تئوری عوامل رانشی و کششی به اولویت بندی عوامل انگیزشی تأثیر گذار بر انتخاب شیراز به عنوان یک مقصد گردشگری از منظر گردشگران داخلی، می پردازد. این تحقیق به شیوه ی پیمایش و با استفاده از پرسشنامه بر روی گردشگرانی که در دوره ی زمانی تحقیق از شیراز دیدن نموده اند، صورت گرفته است. با بهره گیری از فرمول های مربوطه، حجم نمونه آماری 384 تعیین شد و محقق اقدام به توزیع 400 پرسشنامه با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، نمود. پس از جمع آوری داده ها، سوال های پژوهش با استفاده از آزمون فریدمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج بررسی ها نشان داد که در بین عوامل انگیزشی رانشی بالاترین رتبه ها به ترتیب مربوط به سلامتی روحی و تندرستی، استراحت فیزیکی و کسب آرامش روحی و روانی و با هم بودن خانواده و دوستان، می باشد. در بین عوامل انگیزشی کششی نیز جاذبه های برجسته تاریخی و فرهنگی، تنوع جاذبه ها و مهمان نوازی مردم شیراز به ترتیب از بالاترین اولویت ها برخوردار می باشند. در پایان نیز برای بهبود گردشگری شیراز و همچنین انجام تحقیقات در آینده، پیشنهاد هایی ارائه شده است.