نام پژوهشگر: وحید ملکی

بررسی عملکرد موتور دیزل اینترکولر و بازبینی و بهینه سازی اینترکولر موتور om-457
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی - دانشکده مهندسی مکانیک 1391
  وحید ملکی   علی جزایری

خنک کردن هوای ورودی یکی از راه های قابل انجام با هدف کاهش آلودگی های زیست محیطی است که برای آماده سازی احتراق در موتورهای دیزلی انجام می شود. خنک کاری هوای ورودی اثرات مثبتی از قبیل افزایش قدرت خروجی و کاهش دمای ماکزیمم سیکل احتراق و کاهش بار حرارتی قطعات موتور در فضای احتراق را در بر دارد. خنک کننده ها دارای ساختارهای مختلف و طراحی های مختلفی برای کاهش دمای هوای ورودی دارند. در این تحقیق اثر مشخصات اینترکولر بر میزان تولید گازهای مضر تولید شده در موتور و میزان دوده تولید شده بر اثر احتراق بررسی شده است. همچنین اثر مشخصات موتور بر میزان گشتاور و قدرت موتور و راندمان کاری موتور و مصرف سوخت آن در این تحقیق بررسی شده است. نتایج این تحقیق از مدلسازی و شبیه سازی اینترکولر بدست آمده است. در ادامه اینترکولر بررسی شده، از لحاظ جنس مواد و شیوه خنک کاری بهینه شده است. پس بهینه سازی راندمان و قدرت و گشتاور بهبود یافت و دمای هوای خارج شده از اینتر کولر کاهش پیدا کرد.

ساخت و بررسی عملکرد افشانک الکترواستاتیک برای سمپاش هیدرولیکی لانس دار
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شهید باهنر کرمان - دانشکده کشاورزی 1391
  وحید ملکی   کاظم جعفری نعیمی

افزایش بی رویه جمعیت و رشد سریع نسل بشر، انفجار جمعیتی را برای کره زمین رقم زده است و نتیجه آن نیاز به تولیدات بیش از پیش مواد غذایی در جهان می شود و این در حالی است که هر ساله مقادیر زیادی از گیاهان و حاصل دسترنج کشاورزان در مزرعه مورد هجوم حشرات زیان آور، عوامل بیماری زا و خسارات علف های هرز قرار می گیرد. این عامل باعث شده کشاورزان هر ساله با استفاده از مهم ترین روش، یعنی مبارزه شیمیایی، با این مشکل مبارزه نمایند. ادامه این روند موجب تهدید روزافزون سلامت مصرف کنندگان، محصولات ومحیط زیست می شود. در این تحقیق سعی شده ضمن بررسی ویژگی انواع سمپاش ها و تقسیم بندی روش های مختلف باردار کردن قطرات، اقدم به ساخت نوعی مکانیزم باردار کننده در مسیر لانس خروجی سم در سمپاش های هیدرولیکی شود و به ارزیابی عملکرد اثر این مکانیزم بر عوامل موثر در سمپاشی در قالب آزمون فاکتوریل و طرح آماری در پایه کاملا تصادفی پرداخته شود. بدین منظور آزمایشاتی با 4 فاکتور که شامل میزان فشار سمپاشی در دو سطح 13 و 29 بار، زاویه پاشش لانس سمپاش نسبت به هدف مورد نظردر دو سطح عمود و 15 درجه، نازل با دو جنس فلزی و سرامیکی بر سر راه مایع باردار شده و در دو حالت اعمال بار القایی و بدون اعمال بار، در 3 تکرار، بر روی کارت های حساس به آب انجام شدند. صفات اندازه گیری شده به کمک نرم افزار سنجش ذرات (siba) انجام و نیز برای هر یک از آزمایشات عبارتند از: قطر میانه عددی(vmd)، قطر میانه حجمی(nmd)، نسبت یکنواختی پاشش(vmd/nmd) و چگالی سطحی پاشش که بیانگر عملکرد وکیفیت پاشش می باشد. در مرحله بعد اقدام به تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزاز sas در طرح فاکتوریل در قالب بلوک کاملا تصادفی انجام شد. در بین فاکتورهای مورد مطاالعه، اثر اعمال بار الکتریکی برروی چگالی سطحی به میزان 33% افزایش، قطر میانه حجمی در حدود 28% افزایش و همچنین نسبت یکنواختی پاشش 35% کاهش داشته است. اعمال جریان با این لانس الکترواستاتیک علاوه بر بهبود پاشش قطرات پخش شده برروی هدف، می توان باعث کاهش آلودگی محیط زیست، مانع از بادبردگی و صرفه‎جویی اقتصادی را در پی خواهد داشت.

تاثیر سه ماه تمرینات مقاومتی حین دیالیز بر آنزیم های کبدی و قدرت عضلانی در بیماران دیالیزی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شیراز - دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی 1393
  وحید ملکی   محسن ثالثی موسی اباد

تأثیر سه ماه تمرینات مقاومتی حین دیالیز بر آنزیم های کبدی و قدرت عضلانی در بیماران دیالیزی بیماران کلیوی به علت دیالیز مکرر، عوامل عفونی نیز در آن ها شیوع بالاتری دارد به همین علت ضایعات کبدی مختلف مثل التهاب، کلستاز و تغییرات چربی در آن ها دیده شده که می تواند به علل مختلف ایجاد شود. لذا هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسی تأثیر سه ماه تمرین مقاومتی حین دیالیز بر آنزیم های کبدی و قدرت عضلانی بیماران همودیالیزی است. بدین منظور در این مطالعه 34 بیمار دیالیزی، 20 نفر گروه آزمایش و 14 نفر گروه کنترل به صورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت سه ماه، هفته ای سه جلسه و هر جلسه 60 تا 70 دقیقه در تمرینات از پیش طراحی شده شرکت کردند که این تمرینات در حین دیالیز و در حالت خوابیده روی تخت انجام شد. گروه کنترل در این مدت به فعالیتهای عادی خود در حین دیالیز پرداختند. در ابتدا 24 ساعت قبل از اولین جلسه تمرین و در انتهای 3 ماه، 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین نمونه گیری خونی از هر دو گروه انجام شد. نتایج نشان داد، سطوح پلاسمایی alp, alt کاهش معناداری داشت و همچنین قدرت عضلانی دست گروه تمرین افزایش معناداری داشت. در مجموع مشخص شد سه ماه تمرین مقاومتی حین دیالیز، باعث کاهش سطوح آنزیم های کبدی که نشان دهنده آسیب های کبدی و عضلانی است، می شود و همچنین سبب بهبود قدرت و کاهش آتروفی عضلانی می شود.