بخش مهمی ازپهنه سرزمینی وقابلیتهای محیطی وکشاورزی در مناطق روستایی می باشد ولی استفاده های محدودی از این مناطق وقابلیتها می شود . در صورت وجود بر نامه ریزی صحیح در اداره وتوزیع خدمات به مناطق ومراکز روستایی می توان از قابلیتهای این پهنه سرزمینی وسیع استفاده کرد . تحقیق حاضر براساس دیدگاه توسعه یکپارچه منطقه ای ، وطبق آیین نامه ساماندهی سکونتگاههای روستایی براساس آستانه جمعیتی وشعاع کارکردی خدمات ، سعی در مکان یابی مراکز رشد(روستاشهری ) در منطقه روستایی بستان آباد دارد .از اینرو با استفاده از مدل شاخص مرکزیت مکانی دست به سطح بندی سکونتگاهها در پنچ سطح در این منطقه روستایی پرداخته است وبا استفاده از سیستم gis وتلفیق داده های فضایی وغیر فضایی در روی نقشه های gis مکان وموقعیت خدمات ومراکز رشد در این پهنه سرزمینی رانشان داده است در نهایت روستاهایی که در سطوح یک ودو جدول سطح بندی سکونتگاهها قرارگرفته اند وخوشبختانه صد در صد همه این سکونتگاهها در کنار راههای اصلی ترانزیتی می باشند ، می توانند به عنوان مراکز رشد ( روستاشهری ) انتخاب شده ومجهز شوند تا خدمات رسانی به روستاهای پیرامون خود را بر عهده بگیرند تا هم از هزینه روستاییان کاسته شود وهم محصولاتشان در این مکانها به فروش برسند .نتایج این تحقیق حکایت از آن دارد که وضع موجود توزیع خدمات در سطح منطقه اگر ادامه پیدا کند باعث خالی از سکنه شدن بیشتر روستاهایی خواهد شد که از مرکز شهرستان دور می باشند من جمله دهستانهای سهند آباد ودهستان عباس شرقی که دارای وضع بسیار نامطلوبی از نظر سطح بندی سکونتگاهی دارند وبیشتر به توجه وسرمایه گذاری نیاز دارند اگر چه وضع دیگر دهستانها هم خوب نیست اما نسبت به این دودهستان در وضع مناسبی قرار دارند .