از جمله مفاهیمی که امروزه برای بررسی نتایج درمان ووضعیت بیماران بااختلالات جسمی و روانی از اهمیت ویژه ای برخوردار است ، مفهوم کیفیت زندگی می باشد. کیفیت زندگی شامل ابعاد مختلف جسمی، روانی واجتماعی می باشد . نارسایی مزمن کلیوی وهمودیالیزاز عواملی است که تمام حیطه های فیزیکی ، روانی و اجتماعی را متأثر ساخته وکیفیت زندگی بیماران را در ابعاد گوناگون تحت اثرات منفی خود قرار می دهد.هدف پژوهش حاضر بررسی نقش حمایت اجتماعی در بهبود کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی می باشد در این پژوهش 80 بیمار زن ومرد تحت همودیالیز مراجعه کننده به بیمارستان عشایرخرم آباد مورد مطالعه قرار گرفته است. با استفاده از روش تحقیق پیمایشی از نوع توصیفی، جمع آوری داده ها از طریق ابزار پرسش نامه وتجزیه وتحلیل داده ها با محاسبات آماری مشخص گردید که بین حمایت اجتماعی وبهبود کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی رابطه مستقیم ومعناداری وجود دارد.. همین رابطه بین مولفه های سه گانه حمایت اجتماعی (حمایت عاطفی، اطلاعاتی، مادی) وبهبود کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی دیده می شود. یافته های این پژوهش نشان می دهدکه بیماران در بین انواع حمایت موجود بیشترین نوع حمایتی که دارند، حمایت عاطفی می باشد.همچنین تایج این پژوهش نشان می دهد که پاسخگویان تأکید بر در اولویت قرار داشتن خانواده به عنوان منبع کسب حمایت اجتماعی دارند. سپس پیشنهادات کاربردی متناسب با یافته های پژوهش درهمین راستا ارائه گردیده است. بنابراین پژوهش حاضر، نظریه های مطرح شده وپژوهش های قبلی را مبنی بر نقش حمایت اجتماعی در بهبود کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی تأیید وتقویت می نماید. واژه های کلیدی: حمایت اجتماعی، کیفیت زندگی ، بیماران همودیالیزی ?