این تحقیق تاثیر دو روش مختلف آموزش ساختار محور به نام های تقویت متنی و افزایش درونداد را بر به خاطر سپاری وجوه مختلف دانش واژگانی مورد مطالعه قرار داد. وجوه دانش واژگانی مورد بررسی در این تحقیق را دانش درست نویسی، دانش کاربرد ساختاری، دانش ساختار و معنا، و دانش تداعی معانی تشکیل میدادند. این وجوه دانش واژگانی در دو مرحله توسط شش آزمون مختلف که دانش واژگانی را به صورت تولیدی و دریافتی می سنجیدند مورد سنجش قرار گرفتند. نتایج آزمون ها نشان داد که تقویت متنی بر دانش درست نویسی زبان آموزان تاثیر میگذارد. دانش کاربرد ساختاری واژگان در زبان آموزان تحت تاثیر افزایش درونداد قرار گرفت. هیچ یک از روش های مورد استفاده تاثیرچشمگیری بر دانش ساختار و معنا، و دانش تداعی معانی زبان آموزان نداشت. سرانجام، نتایج نشان داد که استفاده بیش از حد از تقویت متنی می تواند اثر نامطلوبی بر دانش ساختار و معنا در زبان آموزان داشته باشد.