هدف ما در اینجا ساخت حسگر گاز آمونیاک با استفاده از پلیمرهای هادی و با ساختار مقاومتی می باشد . برای این منظور پلیمر خالص pedot/pss به عنوان لایه فعال به کار برده شد که به علت رسانایی پایین آن به مرحله تست نرسید . لذا برای بهبود رسانایی ، pedot/pss و glycerin به نسبت 2 به 1 با هم ترکیب شد که با این کار مقاومت آن از حدود m? 50 به حدود k? 5 کاهش یافت. در واقع یعنی اینکه رسانایی آن ده هزار برابر بهتر شده است . سپس به عنوان یک کار جدید با استفاده از ماده فعال pedot/pss-glycerin قطعه ساخته و تست شد ، که نتایج خوبی حاصل گردید. در مرحله بعد مجددا به منظور بهبود رسانایی ، پلیمر pedot/pss با swcnt ترکیب شد که در نتیجه مقاومت آن به حدود k? 2 کاهش یافت . سپس با استفاده از ترکیب فعال pedot/pss-swcnt قطعه دیگری ساخته و تست گردیدکه در اینجا نیز نتایج نسبتا خوبی بدست آمد. در ادامه مجددا قطعاتی با ترکیب pani و pani-swcnt ساخته و تست شد. در مقایسه سنسور ساخته شده با ماده فعال pedot/pss-glycerin به عنوان یک کار جدید ، با دیگر سنسورهای ساخته شده در آزمایشگاه و سنسورهای ساخته شده توسط دیگران ، زمان پاسخ این سنسور نسبت به سنسورهای آزمایشگاهی مبتنی بر لایه فعال (pani و pedot/pss-swcnt) به ترتیب حدود 76% و 16% بهتر می باشد . در مقایسه با یکی از نمونه های خوب ساخته شده توسط دیگران مبتنی بر لایه فعالsno2-swcnt زمان پاسخ و زمان ریکاوری آن به ترتیب حدود 16% و 90% بهتر می باشد.