در حال حاضر ارزیابی کیفیت در تصاویر یکی از با اهمیت ترین بخش های مورد پژوهش در دنیای پردازش تصاویر می باشد. زیرا تقریبا در تمامی عملیات پردازش تصویر این نیاز وجود دارد که میزان کیفیت خروجی حاصل از پردازش اندازه گیری شود. در بسیاری از موارد کاربر تصویری را دریافت می کند که نسبت به تصویر اصلی تخریب شده است. بنابراین، این نیاز وجود دارد که میزان خرابی بوجود آمده که توسط انسان قابل درک است، اندازه گیری شود. بر این اساس، روش های بسیاری برای ارزیابی کیفیت تصاویر پیشنهاد شده اند. در این پایان نامه ابتدا به بررسی روش های ذهنی و عینی پرداختیم. از آنجایی که چشم انسان روی لبه تصاویر حساس می باشد در دسته بندی روش های عینی یک روش بر اساس تخریب لبه ارایه دادیم. همانطور که مشاهده می شود روش های عینی نمی توانند جوابگوی نیاز ما برای تشخیص کیفیت واقعی تصاویر باشند. بنابراین روشی جدید مابین روش های عینی و ذهنی ارایه دادیم تا هم از نظرات انسان استفاده کند تا به روش های ذهنی نزدیکتر شود هم مشکلات روش های ذهنی مانند ایجاد شرایط استاندارد و غیره را نداشته باشد.