پژوهش حاضر در پی بررسی عوامل مرتبط با نگرش شهروندان تهرانی دربار? تأثیر تحریم های بین المللی بر سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران است. و بر آن است که رابط? متغیرهایی چون جنس، سن، تحصیلات، پایگاه اقتصادی-اجتماعی(ses)، اعتماد به رسانه های داخلی و خارجی، پایبندی به دین، نگرش سیاسی، سرمای? فرهنگی، سرمای? اقتصادی و سرمای? اجتماعی را با نگرش مردم شهر تهران دربار? تأثیر تحریم های بین المللی بر سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران را مورد برسی قرار داده و در نهایت نگرش شهروندان تهرانی نسبت به تأثیر تحریم های بین-المللی بر سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران و کارای این تحریم ها در دست یابی به اهداف را مورد ارزیابی قرار دهیم . روش تحقیق، «پیمایشی» است و تکنیک مورد استفاده، «پرسشنام?» همراه با «مصاحبه» است. جامع? آماری این پژوهش را «شهروندان بالای 18 سال شهر تهران» تشکیل می دهند. از طریق فرمول کوکران، حجم نمونه 400 نفر برآورد شد. برای دسترسی به نمونه های خود از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای سود جستیم؛ به همین منظور، شهر تهران به پنج منطق? مجزا تقسیم شد و تعداد هشتاد پرسشنامه از هر یک از مناطق جمع آوری شد. واحد تحلیل در این پژوهش «فرد»، و سطح تحلیل «خُرد» است. مهمترین یافته های تحقیق حاکی از آن است که سن، تحصیلات، رضایت مندی و اعتماد به رسانه های داخلی و خارجی، پایبندی به دین، نگرش سیاسی، سرمای? فرهنگی و سرمای? اجتماعی رابط? معناداری با نگرش مردم شهر تهران دربار? تأثیر تحریم های بین المللی بر سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران داشتند. و متغیرهای جنس، پایگاه اقتصادی- اجتماعی(ses) و سرمای? اقتصادی رابط? معناداری با نگرش مردم تهران دربار? تأثیر تحریم های بین المللی بر سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران نداشتند. همچنین نیمی از جامعه نمونه تاثیر تحریم ها را بینابین(خنثی)، کمتر از یک چهار معتقد به تأثیر مثبت و یک چهارم معتقد به تأثیر منفی تحریم ها بر سیاست خارجی ج.ا.ا بوده اند. لازم به ذکر است اکثر پاسخ دهندگان معتقدند تحریم های بین المللی نتوانسته به اهداف خود دست یابد هر چند هزینه-های به همراه داشته است.