چکیده عقیم سازی در دام های نر در گونه های مختلف حیوانی با اهداف گوناگونی از قبیل کنترل جمعیت، بهبود کیفیت لاشه و مهار حالت تهاجمی آنها انجام می شود. عقیم سازی در حیوانات نر به دو روش جراحی و غیر جراحی صورت می گیرد که روش های جراحی شامل وازکتومی و اخته کردن است و روش غیر جراحی شامل تزریق داخل بیضه ای موادی است که باعث نکروز و از بین رفتن لوله های منی ساز بیضه می شود. میخک گیاهی دارویی با نام علمی سیزیژیوم آروماتیکوم است که از آن عصاره ای به نام اوژنول استخراج می شود. اوژنول دارای خواص متعددی از قبیل شل کنندگی عضلات، تب بر، آنتی اکسیدانی، ضد قارچی وضد باکتری بوده و در دندان پزشکی به عنوان ضد عفونی کننده، آرام کننده درد دندان و تخریب نسج مورد استفاده قرار می گیرد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر عقیم سازی اوژنول بر روی بیضه رت می باشد. در این بررسی 70 سر رت نر بالغ انتخاب و به طور تصادفی به 4 گروه درمان با غلظت های اوژنول 100%، 50%، 25% و 5/12% و یک گروه کنترل و دو گروه شاهد تقسیم شدند.در همه گروه ها حجم تزریق 2/0 میلی لیتر بود. موش های گروه شاهد نیز بدون تزریق نگهداری شدند. 8 و 42 روز پس از تزریق، 50 % از موش های هر گروه به صورت تصادفی انتخاب و بلافاصله پس از مرگ موش ها بیضه ها و اپیدیدیم آن ها خارج شد. بعد از نمونه گیری از بیضه و اپیدیدیم موش ها تعداد، میزان زنده مانی و حرکت اسپرم های موجود در دم اپیدیدیم ارزیابی گردید. نتایج نشان دهنده آن است که پس از تزریق دوز های مختلف اوژنول در بیضه فاکتور هایی مانند زنده مانی، تعداد اسپرم و حرکت اسپرم های موجود در دم اپیدیدیم در چهار گروه درمان به طور معنا داری کاهش یافت

مرهم مومیایی در طب سنتی به عنوان درمانی برای التهاب، آسیب های مفصلی، روماتیسم، شکستگی-های استخوانی، زخم ها و دردهای ستون فقرات مورد استفاده قرار می گیرد. در پژوهشی اثرات التیامی مومیایی بر شکستگی استخوان تیبیا خرگوش مطالعه شده و نتایج اثر بخشی آنرا اثبات کرده است. به دنبال ادعای تعدادی از افراد بومی و توصیه های طب سنتی مبنی بر موثر بودن مومیایی بر التیام زخم، این مطالعه به منظور بررسی اثر محافظتی مومیایی بر زخم معده ناشی از اتانول هدف گذاری شد. 21 رت نر جوان(سویه nmri ) و وزن 230-190 گرم به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند: درمان، کنترل مثبت و کنترل منفی(7 رت در هر گروه). تمامی رت ها به مدت 24 ساعت غذا دور از دسترس آن ها قرار گرفت و سپس 1 سی سی اتانول به ازای هر رت دریافت کردند. گروه درمانmg/kg/day100 مومیایی، گروه کنترل مثبت mg/kg/day200 سایمیتیدین و گروه کنترل منفیmg/kg/day5 آب مقطر به مدت دو هفته توسط گاواژ دریافت کردند. یک ساعت بعد از آخرین درمان، همه ی حیوانات کشته شدند و معده آن ها باز شد. تعداد و اندازه زخم ها با استفاده از استرومیکروسکوپ تعیین گردید و گراتیکول و شاخص زخم و نسبت بهبودی محاسبه شد. داده ها توسط روش anova و تست post_hoc tukey آنالیز شد. تجویز خوراکی مومیاییmg/kg/day100 بطور معنی داری زخم معده را کاهش داد (p < 0.05). نسبت بهبودی در گروه درمان بطور معنی داری نسبت به گروه کنترل منفی26/89% و کنترل مثبت79/87% بالاتر بود. نتایج نشان می دهد که مومیایی بطور معنی داری بر روند التیام زخم معده ناشی از اتانول در رت موثر است. مطالعات بیشتر در این زمینه مثل آزمایشات کلینیکی انسانی پیشنهاد می گردد.