نام پژوهشگر: محسن ثالثی موسی آبادی

مقایسه تاثیر تمرین هوازی و مقاومتی بر عوامل خطرزای قلبی – عروقی و کلیوی بیماران دیابت نوع 2
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شیراز - دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی 1391
  سید زهیر ربیعی   محسن ثالثی موسی آبادی

هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر 8 هفته تمرین هوازی و مقاومتی بر عوامل خطرزای قلبی عروقی و کلیوی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بود. بدین منظور 45 مرد مبتلا به دیابت با میانگین سنی سال، قد سانتی متر و وزن کیلوگرم به عنوان آزمودنی انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه کنترل، ورزش هوازی و ورزش مقاومتی (هر گروه 15 نفر) تقسیم شدند. اندازه گیری های تن سنجی و خونی دو روز قبل از مرحله اجرایی تحقیق جهت کلیه آزمودنی ها انجام گرفت و سپس گروه های تمرین به مدت هشت هفته، هر هفته سه جلسه به مدت یک ساعت در هر جلسه به فعالیت پرداختند. گروه کنترل در این مدت در هیچ فعالیت ورزشی شرکت نداشت و به فعالیت های روزمره خود می پرداختند. اندازه گیری های خونی و ابعاد بدنی به مانند پیش آزمون در انتهای 8 هفته تمرین از کلیه آزمودنی ها انجام گرفت و داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که 8 هفته فعالیت ورزشی هوازی و مقاومتی باعث کاهش گلوکز ناشتای خون، هموگلوبین گلیکوزیله، وزن، تری گلیسیرید، کلسترول، vldl,ldl ، کراتینین، bunو افزایش hdl گردید. سطوح crp بعد از فعالیت ورزشی تغییر معنی داری نشان نداد. در این تحقیق مشخص گردید که فعالیتهای ورزشی اگر به نحو مناسب و با شدت و مدت معین انجام گیرد می تواند باعث کاهش عوارض وتغییرات مثبت در عوامل خطرزای قلبی عروق و کلیوی بیماران دیابتی گردد.

تاثیر ده هفته فعالیت ورزشی منتخب بر روی پروفایل چربی بیماران پیوند کلیه
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شیراز - دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی 1392
  محمد جواد شفاهی   محسن ثالثی موسی آبادی

از میان بیماران مراجعه کننده به درمانگاه مطهری شیراز 44 بیمار پیوند کلیه به صورت داوطلبانه هدفمند انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه کنترل (15 نفر) و تمرین (29 نفر) تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت 10 هفته، 3 روز در هفته به مدت 60 تا 90 دقیقه در هر جلسه طبق برنامه مشخص به فعالیت ورزشی پرداختند. در این مدت گروه کنترل در هیچ فعالیت ورزشی منظم شرکت نداشتند. نمونه گیری خونی قبل و بعد از 10 هفته از کلیه آزمودنی ها انجام شد. تجزیه و تحلیل آماری داده ها با استفاده از روش آزمون t مستقل و وابسته انجام گرفت. یافته ها نشان دادند میزان تری گلیسیرید، کلسترول و لیپوپروتئین کم چگال بعد از 10 هفته فعالیت ورزشی نسبت به سطوح قبل از تمرین، در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشته است(p<0/05) . لیکن تغییر معنی داری در لیپوپروتئین با چگالی بالا و پروتئین واکنشگر c آزمودنی های گروه تمرین نسبت به گروه کنترل مشاهده نشد.

تأثیر یک دوره مکمل یاری ویتامین e , c بر شاخص های آسیب عضلانی بازیکنان فوتبال بعد از یک مسابقه رسمی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شیراز - دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی 1392
  شهرام پویا   محسن ثالثی موسی آبادی

هدف از این تحقیق بررسی تاثیر یک دوره مکمل یاری ویتامین e و c بر شاخص های آسیب عضلانی بازیکنان فوتبال پس از یک مسابقه رسمی بود.60 نفر فوتبالیست واجدین شرایط به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به چهار گروه مصرف کننده ی ویتامین e و c(14 نفر)، مصرف کننده ی ویتامین c(12نفر)، مصرف کننده ی ویتامین e(10 نفر) و دارونما (12نفر)تقسیم شدند. آزمودنی های هرگروه به مدت 21 روز مکمل مورد نظر را دریافت کردند. در انتهای دوره مکمل یاری آزمودنی ها در یک مسابقه رسمی فوتبال در دو نیمه 45 دقیقه ای با 15 دقیقه استراحت بین دو نیمه شرکت کردند و اندازه گیری های خونی قبل و بعد از مسابقه انجام می شود.داده ها پس از جمع آوری با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه مورد بررسی قرار گرفت . نتایج پژوهش نشان داد که مقادیرcrp گروه ویتامینe,c و گروه مصرف کننده ویتامین e با گروه کنترل تفاوت معنی دار داشت. همچنین مقادیر کراتین کیناز گروه مصرف کننده ویتامین e,c نیز با گروه دارونما تفاوت معنی دار داشت ولی در متغیر لاکتات دهیدروژناز تفاوتی مشاهده نگردید. در مجموع نتایج حاکی از آن است که مصرف توامان ویتامین e,c توانسته است از افزایش کراتین کیناز سرم آزمودنی های تحقیق و crp بعد از فعالیت ورزشی جلوگیری کند.

مقایسه تاثیر ورزش درمانده ساز در صبح و عصر بر شاخص های الکتروکاردیوگرام مردان ورزشکار
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شیراز - دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی 1393
  محمد جواد طهماسبی   محسن ثالثی موسی آبادی

چکیده مقایسه تاثیر ورزش درمانده ساز در صبح و عصر بر شاخص های الکتروکاردیوگرام مردان ورزشکار به کوشش محمد جواد طهماسبی هدف از تحقیق حاضر مقایسه تاثیر زمان فعالیت ورزشی درمانده ساز در صبح و عصر بر فعالیت الکتریکی قلب مردان ورزشکار میانسال بود. 17 نفر از مردان ورزشکار شیراز با میانگین سنی 25/8± 86/35 سال ، وزن 57/6± 94/73 کیلو گرم ، قد 24/4±46/174 سانتی متر و شاخص توده بدن 36/2± 22/24 به صورت داوطلبانه هدفمند به عنوان آزمودنی تحقیق انتخاب شدند. آزمودنی های پژوهش پس ازشرکت در یک جلسه آشنایی و آشنا شدن با مراحل مختلف پژوهش، برگه رضایتنامه آگاهانه را تکمیل کردند. اندازه گیری های قد و وزن، درصد چربی بدن و توده عضلانی انجام گرفت و برنامه ریزی برای انجام آزمون ورزشی در روزهای مورد نظر انجام شد. آزمودنی های پژوهش در روزهای مورد نظر در یکی از ساعت های 9-7 صبح یا عصر ضمن مراجعه به درمانگاه امام رضا شهر شیراز آزمون ورزشی در مانده ساز را انجام دادند. آزمون ورزشی شامل تست بروس بود که از 7 مرحله تشکیل می شود و هر مرحله سرعت و شیب دستگاه افزایش می یابد تا زمانی که آزمودنی جهت ادامه کار درمانده شود و به صورت اختیاری انصراف دهد. فعالیت الکتریکی قلب در هر مرحله به صورت جداگانه توسط دستگاه الکتروکاردیوگرام ثبت می شد و اطلاعات به صورت چاپ شده از دستگاه دریافت می گردید. یافته های تحقیق نشان داد بین متغیرهای اصلی پژوهش شامل ولتاژ موج qrs، موج t، تناوب qt، قطعه pr و تناوب pr در صبح و عصر تفاوت معنی داری وجود ندارد. واژه های کلیدی: ورزش درمانده ساز، الکتروکاردیوگرام، مردان ورزشکار