ادبیات اقلیمی نوع ادبی است که ضمن توجه به شرایط اقلیمی مناطق مختلف ،انسان ومحیط اجتماعی او را مورد بررسی قرار می دهد وبه جریان واقعی زندگی توجه می کند و مهم ترین عامل موثر در ایجاد تنوعات وتفاوت های زبانی عامل جغرافیایی یا محیطی است ،که بر واژه ها ،اصطلاحات،فرهنگ وباورهای عامه ،ضرب المثل ها وشبکه واژگانی ودایره لغوی یک شاعر تاًثیر می گذارد . هدف عمده یک ادبیات اقلیمی شناساندن فرهنگ وجامعه ای متفاوت به جامعه دیگر است .عنایت به جنبه های مختلف زندگی مردم یک منطقه امری ضروری ولازم است در جریان این فرآیند گاه پیش می آید که شخصیت ها خود وفرهنگ شان را از دیدگاه تازه ای بنگرند و هویت فراموش شده ی خود را باز یابند .بنابراین یکی از کار کردهای مهم ادبیات اقلیمی ،حفظ ارزش ها، سنن و مواریث کهنه ای است ‎‎‎‏ٌْ که اکنون در معرض نابودی قرار گرفته است. تاًثیر اقلیم بر شاعران رودبار زمین از زاویه طبیعت (جغرافیا ،آب وهوا ، جنگل ..... ) فرهنگ( رسوم وباور ها ی بومی ،فرهنگ عامه ( فوللکور) و.... ) زبان (واژگان ، اصطلاحات ،تصاویر ......) درپنج فصل در این رساله مورد بررسی وتحلیل قرار گرفته است . کلید واژگان: ادبیات اقلیمی – شعر بومی - کرمان(رودبار زمین)