مقدمه : اختلال کمبود توجه- بیش فعالی(adhd)، یک گروه تشخیصی برای توصیف و طبقه بندی افرادی است که مشکلات بالینی قابل ملاحظه در زمینه کم توجهی و یا بیش فعالی و تکانشگری دارند. adhd یکی از شایعترین اختلالات روانپزشکی کودکان است. روش کار : نمونه ها به روش نمونه گیری در دسترس و در مرکز روانپزشکی شهید هاشمی و کلینیک امام رضا (ع) پس از ارائه توضیحات و پر کردن چک لیست اطلاعات دموگرافیک و آزمون mmpi و اخذ رضایت وارد مطالعه شدند و نتایج حاصله مورد تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها : با استفاده از آزمون کلوموگلروف - اسمیرنوف توزیع آماری هیپومانیا، اسکیزوئید، ضعف روانی، پارانویا، انحراف روانی اجتماعی، هیستری، افسردگی، درونگرایی اجتماعی، تلاش برای بدترنشان دادن خود، نابسامدی و دروغ پردازی در سطح خطای 5% نرمال نبوده است بنابراین جهت مقایسه میانگین این حیطه ها در دو گروه adhd و اضطراب از آزمون ناپارامتری u- mannwithny استفاده شد. بحث و نتیجه گیری : در مقایسه مقیاس های بالینی ویژگی های شخصیتی مادران کودکان مبتلا به اختلال اضطرابی و مادران کودکان مبتلا به بیش فعالی – کمبود توجه هیچگونه اختلاف آماری معناداری بین دو گروه مشاهده نشد.