نام پژوهشگر: عبد الاحد غیبی
صفورا نظری عبد الاحد غیبی
چکیده یکی از نتایجی که نهضت ادبی به دنبال داشت خروج شاعر از تعلق داشتن به طبقه و گروه خاص می باشد، بدین معنی که شاعر شعر را آینه زندگی واقعی مردم قرارداده، در نتیجه مضامین اجتماعی که در رأس آنها فقر، جهل و بیسوادی، جنگ، حقوق ضایع شده زنان و طبقات محروم جامعه قرار داشت در دیوان شاعر معاصر انعکاس یافت. هرکدام از شاعران سعی کردند با اختصاص بیشتر شعرشان به مردم و مشکلاتشان خود را مردمی تر و شعرشان را ماندگارتر جلوه دهند. بشاره الخوری نیز سعی کرد خود را از این قافله عقب نگه نداشته، از این روی شعرش را در راستای انعکاس حوادث جامعه قرار داد. بشاره الخوری معروف به «الأخطل الصغیر» شاعر و روزنامه نگار معاصر عرب در سرزمین لبنان به دنیا آمد، تحصیلات خود را در لبنان گذراند. او از شاعران مشهور و تاثیر گذار در ادبیات معاصر لبنان و عرب محسوب می شود،بشاره شاعری کلاسیک با گرایش رمانتیک می باشد، که مظاهر و ویژگیهای مکتب کلاسیسم و رمانتیسم در بسیاری از اشعار او نمایان است. دیوان شعر بشاره الخوری سرشار از اشعار خوش آهنگ و زیبا است که حاصل بهره گیری مناسب و آگاهانه از حادثه های زمانش می باشد؛ چراکه شعرش چونان آینه ای به انعکاس آن حوادث برای مخاطب می پردازد و آنقدر زیبا و هنرمندانه به انعکاس این حوادث می پردازد، که خود را لایق لقب امیر الشعرایی بعد از شاعری چون «احمد شوقی» می کند. شعر بشاره الخوری از مضامین اجتماعی می خروشد؛ وطن، استقلال، جنگ، فقر، دانش، و....از پربسامدترین موضوعات اجتماعی در شعر او محسوب می شوند. در این پژوهش نگارنده تلاش کرده دیدگاه های بشاره الخوری را درباره مسائل و رخدادهایی که به نوعی با اوضاع فرهنگی و اجتماعی لبنان آمیخته مورد بررسی قرار دهد و بازتاب این واکنش ها را در دیوان شاعر که صفحات بسیاری را در قالب قصیده هایی با مضامین اجتماعی به خود اختصاص داده است مورد کنکاش قرار دهد. کلمات کلیدی: بشارهالخوری، لبنان، جامعه، وطن، فقر، جنگ، دانش.