در این پژوهش به بررسی و ارزیابی اثرات رفاهی ناشی از افزایش قیمت مواد غذایی مورد مطالعه(نان، گوشت قرمز، گوشت سفید، لبنیات و تخم مرغ) در میان دهک‏های مختلف هزینه‏ای خانوارهای شهری ایران در قالب سیستم تقاضای تقریباٌ ایده‏آل و با استفاده از معیار «تغییر جبرانی» و در دوره زمانی 1389-‏1375 با استفاده از داده‏های تلفیقی پرداخته شد. در این مطالعه، علاوه بر اثرات افزایش قیمت مواد غذایی مذکور، اثرات افزایش قیمت سایر کالاها نیز در نظر گرفته شد، نتایج تحقیق حاکی از آن است که کاهش رفاهی ناشی از افزایش قیمت مواد غذایی مذکور در میان دهک‏های مختلف هزینه‏ای متفاوت است و همچنین کاهش رفاهی ناشی از افزایش قیمت مواد غذایی در سه دهک پایین هزینه‏ای بیشتر از چهار دهک میانی و سه دهک بالا است و همچنین کاهش رفاهی ناشی از افزایش قیمت مواد غذایی در چهار دهک میانی بزرگتر از سه دهک بالا می‏باشد. همچنین به دلیل اهمیت نان در سبد مصرفی خانوارها، نان به طور جداگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت، و در نهایت مشخص گردید که کاهش رفاهی ناشی از افزایش قیمت نان در دهک‏های مختلف متفاوت است و همچنین کاهش رفاهی ناشی از افزایش قیمت نان در سه دهک‏ پایین هزینه‏ای بیشتر از سه دهک بالا می‏باشد. کلمات کلیدی: سیستم تقاضای تقریباٌ ایده‏ آل (aids)، تغییر جبرانی(cv)، قیمت مواد‏غذایی، رفاه خانوار‏های شهری