در این پژوهش تأثیر افزودن مواد جوانهزای al-5ti-1b و al-15zr به آلیاژ آلومینیوم 2014 و انجام فرآیند ثانویه اکستروژن و عملیات حرارتی t6 بر استحکام کششی و درصد افزایش طول مورد بررسی قرار گرفته است. بررسیهای ریزساختاری نشان داد که مقدار بهینه عناصر ti و zr به ترتیب 03/0 درصد وزنی و 5/0 درصد وزنی بوده و در مورد ti اندازه متوسط دانه از mµ 700 به mµ 151 و در مورد zr از mµ 700 به mµ 220 رسید. همچنین مشخص گردید که جوانهزای حاویti در کاهش اندازه دانه آلیاژ بسیار موثرتر از جوانهزای حاوی zr است. افزودن عناصر بهساز تا درصد بهینه ذکر شده به همراه عملیات همگنسازی، اکستروژن و عملیات حرارتی t6 موجب تغییر درصد ازدیاد طول از 15% به 12% برای تیتانیم و از 15% به 19% برای زیرکونیم گردید. همچنین نتایج نشان داد که استحکام کششی نهایی بعد از اعمال فرآیند اکستروژن و عملیات حرارتی t6، با افزودن 03/0 درصد وزنی tiاز mpa 523 به mpa 619 و با افزودن 5/0 درصد وزنی zr از mpa 523 به mpa 601 می رسد. بررسی سطوح شکست نشان داد که با افزایش مواد جوانهزا و فرآیندهای اعمال شده نوع شکست به حالت نرم تبدیل شده که با افزایش بیشتر دیمپلها همراه بود.