برای طراحی و مدیریت مطلوب روش های مختلف آبیاری، برآورد مناسب معادله نفوذ پذیری خاک ضروری است. معادلات تجربی و فیزیکی برای کمی کردن فرایند نفوذ در آبیاری سطحی ارائه شده است. در این تحقیق روش های تعیین ضرایب معادله نفوذ فیلیپ، شامل فیلیپ(1957)، یانگ(1968)، راولز(1992)، یک نقطه ای شپارد(1993)، دو نقطه ای اصلاح شده کلمنز(2009)، معادله دو پارامتری خطی والیانتز(2010)، دو نقطه ای ابراهیمیان(2010) و روش چند نقطه ای نی ویبو(2011) برای آبیاری جویچه ای مورد ارزیابی قرار گرفت. ضرایب این معادلات برای چهار رویداد آبیاری و در بافت های لومی ، شنی لومی رسی، لوم شنی، شنی و رسی، محاسبه و تغییرات آن ها بررسی شد. نتایج نشان می دهد کمترین و بیشترین مقدار ضریب جذبی(sorptivity) مربوط به دو روش یانگ و فیلیپ از بین روش های مورد مطالعه می باشد. با بررسی تغییرات ضریب جذبی در چهار آبیاری در بافت لومی، تغییرات در تمامی روش ها به جزء روش والیانتز(2010) روندی کاهشی توانی دارد. تغییرات زمانی ضریب جذبی در بافت های لوم شنی، لومی رسی شنی در روش های شپارد، کلمنز و راولز روند کاهشی داشته است. در بافت شنی تغییرات ضریب جذبی در روش شپارد روند افزایشی و در روش کلمنز، از روند خاصی پیروی نمی کند. در بافت رسی این تغییرات از روند خاصی پیروی نمی کند. تغییرات ضریب جذبی طی چهار آبیاری در روش های کلمنز، شپارد، راولز، فیلیپ و والیانتز در بافت لومی به ترتیب 85، 82، 10، 68 و 33 درصد کاهش داشته است. تغییرات ضریب انتقالی(ttransferred coefficient) طی چهار آبیاری در روش راولز، فیلیپ و والیانتز در بافت لومی به ترتیب 92، 67 و 88 درصد کاهش داشته است. با بررسی روش های مختلف، در تمامی بافت ها، روش شپارد و راولز نتایج بهتری از برآورد زمان پیشروی داشته اند. از آنجا که در روش راولز، اندازه گیری پارامتر های ورودی آسان تر است و وقت کمتری برای برداشت داده ها نسبت به روش شپارد صرف نیاز دارد، روش راولز مناسب تر از روش های دیگر تعیین شد.

امروزه به دلیل خشک سالی و کمبود آب، استفاده از آب های باکیفیت پایین به ویژه فاضلاب که زمانی یک منبع آلودگی تلقی می گردید به عنوان منبعی سرشار از عناصر غذایی جهت آبیاری گیاهان موردتوجه قرارگرفته است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر کیفیت متفاوت آب آبیاری (پساب گاوداری و آب چاه) با روش آبیاری سطحی بر عملکرد ذرت علوفه ای رقم سینگل کراس 704 در کشت گلدانی و تأثیر آن بر خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک منطقه تحت آزمایش در سال 1392 در دانشگاه شهرکرد انجام شد. این پژوهش در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار فاضلاب در چهار تکرار انجام شد. در این پژوهش تیمارها شامل فاضلاب ناشی از چهار بخش گاوداری صنعتی سامان شامل تیمار پساب کل گاوداری، سپراتور، شستشوی سالن، شیردوش و آب چاه تهیه گردید. در همه ی شاخص های رشد نظیر ارتفاع ساقه، قطر ساقه، وزن تر و وزن خشک اندام هوایی، درصد ماده ی خشک، تعداد بلال در ساقه و تعداد دانه در بلال تیمار آبیاری شده با پساب شیردوش به ترتیب 63/148، 29/2، 01/308، 14/80، 05/28، 3، 25/503 و بیشترین میانگین و تیمار آبیاری شده با پساب سپراتور به ترتیب 75/74، 63/1، 24/117، 50/17، 84/10، 1، 25/91 و کمترین میانگین را تولید نموده است. نتایج این پژوهش نشان می¬دهد که کاربرد پساب گاوداری بر عملکرد گیاه اثر داشته است در این تحقیق تیمار شاهد که فقط با استفاده از آب چاه آبیاری شده بود، به دلیل عدم تأمین مواد غذایی لازم ازنظر عملکرد در سطح پایینی نسبت به تیمارهای پساب گاوداری قرار داشت. بر اساس نتایج این تحقیق پساب گاوداری افزایش معنی¬داری بر جرم مخصوص ظاهری، جرم مخصوص حقیقی و ph نداشته است. استفاده از پساب گاوداری باعث افزایش معنی¬داری (01/0>p) بر هدایت الکتریکی، ، نیترات، فسفر در خاک شد.