هدف این پژوهش بررسی و شناسایی صنایعی است که بیشترین دامپینگ در آنها به وقوع پیوسته است، برای این منظور نمونه ای شامل 408 مشاهده- در قالب یک ماتریس 17*24 – که بیشترین دامپینگ را داشتند انتخاب شد و در چارچوب مدل جاذبه رابطه بین آنتی دامپینگ و متغیرهای مورد نظر بررسی شد. یافته های تحقیق نشان می دهد که در فاصله سال های 2011-1995 بیشترین دامپینگ صورت گرفته در جهان مربوط به تولیدات فلزات اساسی، محصولات شیمیایی و پتروشیمی، لاستیک و کائوچوی صنعتی، تولیدات الکتریکی و الکترونیکی، صنایع نساجی و محصولات تولیدی از کاغذ و مقوا بوده است. همچنین در فاصله سالهای 1995- 2010 در حدود 21.27 در صد کل تحقیقات آنتی دامپینگ مربوط به چین بوده، بطوریکه چین بزرگترین دامپ کننده تجاری بوده و بعد از آن کره و آمریکا به ترتیب با 7.08و 5.83 در صد در جایگاه بعدی قرار دارند. نتایج مدل اقتصادسنجی مقاله بیانگر آن است که نرخ تعرفه وارداتی، درجه باز بودن اقتصاد کشورها، سهم gdp کشور صادر کننده و واردکننده، بعنوان مهمترین مولفه های تاثیر گذار بر دامپینگ بوده اند. تأثیر دو فاکتور میزان تعرفه وارداتی و سهم gdp کشور صادرکننده و واردکننده، مستقیم و مثبت است. بگونه ای که با افزایش یک درصدی نرخ تعرفه، آنتی دامپینگ بطور متوسط به میزان 11/0 درصد افزایش یافته است و یک درصد افزایش در gdp کشور واردکننده و صادرکننده به ترتیب منتج به افزایش 98/5 و 29/2 درصدی آنتی دامپینگ شده است. تأثیر زبان و مرز مشترک بر رخداد دامپینگ منفی و فاصله دو کشور تأثیر مثبتی دارد.