بروز مشکلات ناشی از تجمع کربنات کلسیم و افزایش ph خاک برای گیاهان در غالب مناطق خشک و نیمه خشک کشور به سبب ماهیت مواد مادری خاک ها و کمی نزولات آسمانی و نیز افزایش روزافزون سطح خاکهای شور و شور سدیمی، موجب تولید و همچنین کاربرد بیشتر فرآورده های کودی حاصل از گوگرد شده است. با این وجود اثرات گوگرد در خاک به میزان اکسیداسیون بیوشیمیایی آن توسط ریزجانداران مختلف وابسته است. به این منظور در این تحقیق عوامل مختلف خاکی تاثیرگذار شامل میزان رس و شوری خاک و همچنین زمان مصرف بر میزان اکسیداسیون بیوشیمیایی گوگرد در شرایط کنترل شده مورد بررسی قرار گرفت. این تحقیق در شرایط آزمایشگاهی در غالب دو آزمایش ، بدون وجود گیاه به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی و با سه تکرار انجام گرفت، در آزمایش اول تیمارها شامل میزان رس خاک در سه سطح{کم (کمتراز 15 درصد)، متوسط(15تا 30 درصد) و زیاد (بیشتر از30 درصد)}، میزان گوگرد در دو سطح (0و400 کیلوگرم در هکتار) با وجود (به میزان دو درصد وزنی گوگرد) یا عدم وجود مایه تلقیح تیوباسیلوس و در آزمایش دوم تیمارها شامل شوری خاک در سه سطح{ شوری کم ( 4 >ece )، شوری متوسط ( 8-4 = ece)و شوری زیاد ( 8 < (ece} ، میزان گوگرد در دو سطح (0و400 کیلوگرم در هکتار) با وجود (به میزان دو درصد وزنی گوگرد) یا عدم وجود مایه تلقیح تیوباسیلوس می باشد که به روش آزمایشگاهی خوابانیدن اجرا گردید. پس از 90 روز خوابانیدن نمونه ها، نتایج نشان داد که میزان اکسیداسیون گوگرد با افزایش مقدار رس و شوری خاک به ترتیب و به طور معنی داری افزایش و کاهش یافت که این تغییرات در شرایط حضور مایه تلقیح تیوباسیلوس نسبت عدم حضور آن شدیدتر اتفاق افتاد ، نتایج نشان داد که در شرایط حضور مایه تلقیح تیوباسیلوس میزان سولفات نمونه خاک نسبت به میزان سولفات اندازه گیری شده در روز سوم در نمونه های خاک با رس کم، متوسط و زیاد به ترتیب 2/3 ، 8/3 و 9/3 برابر و در شرایط عدم حضور مایه تلقیح تیوباسیلوس به ترتیب 5/2 ، 2/3 و 5/3 برابر افزایش یافت. همچنین میزان سولفات نمونه خاک نسبت به میزان سولفات اندازه گیری شده در روز سوم در نمونه های خاک با شوری کم، متوسط و زیاد به ترتیب 64/3 ، 94/2 و 74/2 برابر و در شرایط عدم حضور مایه تلقیح تیوباسیلوس به ترتیب 28/3 ، 42/2 و 07/2 برابر افزایش یافت. بیشترین میزان اکسیداسیون گوگرد در روز سوم آزمایش صورت گرفت به طوری که در شرایط عدم حضور مایه تلقیح تیوباسیلوس در نمونه های خاک با شوری کم، متوسط و زیاد به ترتیب برابر 3/50، 2/67 و 7/70 و در شرایط عدم حضور مایه تلقیح تیوباسیلوس به ترتیب برابر 6/33، 5/50 و 53 میکروگرم گوگرد بر سانتی متر مربع در روز بدست آمد. همچنین در نمونه های با شوری کم، متوسط و زیاد در شرایط عدم حضور مایه تلقیح تیوباسیلوس به ترتیب 7/62، 6/66 و 6/56 و در شرایط عدم حضور مایه تلقیح تیوباسیلوس به ترتیب برابر 3/46، 5/39 و 9/37 میکروگرم گوگرد بر سانتی متر مربع در روز بدست آمد

در این کار برای توصیف جداسازی آمونیاک از گاز پرج واحدهای تولید آمونیاک با استفاده از تماس دهنده های غشائی الیاف توخالی، یک مدل ریاضی توسعه داده شده است. وابستگی ضریب نفوذ آمونیاک در آب به غلظت؛ معادله انتقال جرم حاکم در فاز مایع را غیر خطی می کند. به علت انحلال بالای آمونیاک در آب، از یک معادله حالت به جای قانون هنری که در تحقیقات گذشته به کار رفته، استفاده شده است. یک روش عددی برای حل هم زمان معادلات خطی و غیر خطی درون فازهای مایع، غشاء و گاز به کار گرفته شده است. با توجه به موجود نبودن داده های آزمایشگاهی جذب آمونیاک در آب توسط تماس دهنده های غشائی الیاف توخالی، برای صحت سنجی روش مدل سازی از داده های آزمایشگاهی جذب دی اکسید کربن در آب استفاده شده است. تصاویر گرفته شده با میکروسکوپ الکترونی نشان می دهد که آمونیاک باعث بوجود آمدن ترک های ریزی در سطح الیاف غشائی می شود؛ که می تواند شاهدی برای ترشدگی جزئی غشاء در کاربردهای طولانی مدت باشد. به هر حال نتایج مدل نشان می دهد که پدیده ی ترشوندگی غشاء اثر قابل توجهی بر جذب آمونیاک ندارد، که علت آن حلالیت بالای آمونیاک در آب و پایین بودن مقاومت در برابر انتقال جرم در فاز مایع می باشد. نتایج هم چنین نشان می دهد که سرعت مایع بر خلاف سرعت گاز اثر مهمی بر شار جذب آمونیاک ندارد.

محلول پتاسیم کربنات داغ یک جاذب امید بخش برای جداسازی دی اکسید کربن از گاز های حاصل از احتراق، به صورتی مقرون به صرفه می باشد. در تحقیق پیش رو یک مدل ریاضی دو بعدی به منظور آنالیز جذب دی اکسید کربن از یک مخلوط گازی توسط محلول آبی پتاسیم کربنات با استفاده از تماس دهنده های غشائی الیاف توخالی تحت شرایط غشاء تر شده و خشک، ارائه شده است. دستگاه معادلات غیر خطی حاصل از اعمال موازنه جرم در سه فاز مایع، غشاء و گاز با استفاده از یک تکنیک عددی حل شده اند و صحت نتایج حاصل از مدل، توسط داده های آزمایشگاهی موجود در مراجع علمی بررسی شده است. مدل بدست آمده بر روی شرایط عملیاتی ماژول به منظور دست یابی به جذب بهینه co2 تمرکز دارد. نتایج نشان می دهند با افزایش دمای مایع، میزان جذب به طور قابل ملاحظه ای افزایش می یابد و در هر دمایی از این محلول، یک غلظت بهینه وجود دارد که در آن بیشترین میزان جذب رخ می دهد. علاوه بر این مقایسه ای بین محلول های پتاسیم کربنات و دی اتانول آمین تحت شرایط تر نشده و تر شده غشاء صورت گرفته است. نتایج بدست آمده نشان می دهند محلول k2co3 تحت شرایط بهینه می تواند به میزان بیشتری co2 را مورد بازیافت قرار دهد. با در نظر گرفتن دیگر مزایای محلول k2co3 از قبیل قیمت کمتر و بازیابی آسان تر در مقایسه با آلکانول آمین ها، این محلول می تواند گزینه ای مناسب جهت جذب دی اکسید کربن با استفاده از تماس دهنده های غشائی الیاف توخالی باشد.