نام پژوهشگر: مهدی بناءرضوی
علی شفیع زاده مهدی بناءرضوی
در سناریوی اول فرض می شود قیمت گوشت قرمز و جو همان متوسط نرخ رشد دوره 1368-75 و در سناریوی دوم و سوم به ترتیب یک درصد و دو درصد بیشتر از متوسط نرخ رشد آن دوره را داشته باشد. این سناریوها بر مبنای کاهش مداخله دولت در امر واردات با ارز دولتی و افزایش آن توسط بخش خصوصی با ارز آزاد انجام گرفته است . براساس سناریوی اول و دوم میزان واردات گوشت قرمز برای سال 1378 برابر صفر و سالهای 1379-80 افزایشی است . در سناریوی سوم فقط در سال 1380 واردات گوشت قرمز وجود دارد. میزان واردات جو در هر سه سناریو طی سالهای 1378-80 روند افزایشی داشته است ، علاوه بر این روند سهم ارزبری جو کاهشی و روند سهم ارزبری گوشت قرمز افزایشی می باشد. این نتایج نشان دهنده آن است که خودکفایی در تولید گوشت قرمز خوشبینانه بوده و واردات آن طی سالهای آینده افزایشی است .
علی ارشدی مهدی بناءرضوی
سرمایه گذاری یکی از اجزاء مهم تابع تولید در اقتصاد هر کشوری است و از همین رو است که سرمایه گذاری یکی از ضروریات اساسی در پیشرفت اقتصادی هر کشور می باشد. واقعیتی که نمی توان از آن چشم پوشی کرد آن است که دستیابی به نرخ رشد مطلوب ، احتیاج به سرمایه گذاری دارد. سرمایه گذاری را می توان به دو بخش خصوصی و دولتی تقسیم بندی نمود و معمولا (نه لزوما) سرمایه گذاریهای خصوصی از کارایی بیشتری نسبت به سرمایه گذاریهای بخش دولتی برخوردار است از همین رو بررسی اثرات سرمایه گذاری در بخشهای خصوصی و دولتی و چگونگی تاثیر آن بر رشد اقتصادی هدف اصلی این رساله می باشد. به منظور دستیابی به اهداف فوق در اینجا یک تابع تولید نئوکلاسیکی تعریف می شود و با تفکیک سرمایه گذاری کل به دو بخش خصوصی و دولتی به بررسی اثرات آن بر رشد اقتصادی می پردازد. در اینجا لازم است به نتایج ناشی از برآورد مدلهای مربوطه اشاره شود. اولا نتایج به خوبی نشان می دهد که اثر سرمایه گذاری خصوصی بر رشد اقتصادی بیشتر از اثر سرمایه گذاریهای دولتی بر رشد اقتصادی می باشد. ثانیا نیروی کار در ایران اثر چندانی بر رشد اقتصادی بر جای نمی گذارد. ثالثا از نظر میزان تاثیرگذاری بر رشد اقتصادی، متغیر صادرات بعد از سرمایه گذاری خصوصی بیشترین اثر را بر روی رشد اقتصادی بر جای می گذارد به هر حال آنچه که می توان با قاطعیت اظهار داشت این است که دولت می بایستی از سرمایه گذاری در بخشهایی که به نوعی با بخش خصوصی در رقابت است جلوگیری نماید و اهتمام خود را متوجه به سرمایه گذاری در امور زیربنایی بنماید همچنین می بایستی گامهای لازم در جهت بهبود کیفیت نیروی کار و تخصصی تر شدن آن برداشته شود و نیز به صادرات توجه بیشتری نشان داده شود همچنان که ذکر شد این متغیر می تواند اثرات چشمگیری بر رشد اقتصادی کشور بر جای بگذارد. در پایان لازم است اشاره شود که این رساله در پنج فصل تهیه گردیده است که در فصل اول به ارائه تعاریف و مبانی نظری می پردازیم، در فصل دوم به بررسی مطالعات گذشته و چند مدل تصریح شده در زمینه رشد اقتصادی را مورد بررسی قرار می دهیم. در فصل سوم به ارائه روشی تحقیق اختصاصی دارد که اختصاصا به بررسی خصوصیات سریهای زمانی می پردازد، در فصل چهارم نیز به بررسی تحلیلی نوسانات سرمایه گذاری خصوصی و رشد اقتصادی در ایران می پردازیم و در فصل پنجم که در واقع آخرین فصل این رساله می باشد به ارائه توضیح و تفسیر نتایج حاصل از برآوردها توجه می کنیم.