در این پژوهش سعی شده است ابتدا به شرح امنیت از دیدگاه ها و مکاتب مختلف علوم سیاسی با تاکید بر دیدگاه واقع گرایی پرداخته شود. سپس، مفهوم امنیت از منظر دولت مردان اسرائیلی، که متاثر از بحران های مختلف امنیتیِ گریبان گیر این کشور بالاخص حدفاصل سال های1990تا2010میلادی، بیان می گردد. در این نوشتار سعی می شود به این سوال که، چالش ها و آسیب های امنیتی اسرائیل ما بین سال های 1990 تا 2010-م چیست؟ پاسخ داده شود. از این رو با برشمردن موارد حائز اهمیت آسیب پذیری و چالشی این کشورِ غیرطبیعی، مصنوعی و تحمیلی به منطقه خاورمیانه و بیان استراتژی ها و رویکردهای امنیتی اتخاذ شده توسط دولت مردان این دولت پادگانی، به بررسی چگونگی تلاش سیاستمداران این کشور برای خروج از این وضعیت امنیتی و تداوم حیات خود، پرداخته شده است، گفتنی است در ادامه به منظور تبیین دقیق عوامل تهدید کننده حیات آن، ضمن برشمردن دیدگاه ها و نقطه نظرات نخست وزیران اسرائیل به عنوان قدرتمندترین شخصیت کشوری و لشگری، که در این سال ها بر اریکه قدرت دست یافته اند، به طور اختصار به نقش جامعه اطلاعاتی اسرائیل در تداوم حیات این کشور پرداخته شده و با استناد به سوابق کاری شخصیت های مهم کشوری و لشگری، امنیتی و نظامی بودن فضای اجتماعی این کشور که منجر به ایجاد یک دولت پادگانی گردیده، به اثبات می رسد. در این پژوهش سعی شده است ضمن بررسی عوامل آسیب زا و چالش انگیز در بعد امنیتی اسرائیل، که تأثیر مستقیمی بر دیدگاه سیاسیون آن برای تداوم حیات و تضمین بقاءخود گذاشته است تشریح گردد. در بخش پایانی نیز با استناد به موارد معنونه ضمن نتیجه-گیری، به حاکم بودن دیدگاه واقع گرایی در بین نخبگان این کشورپرداخته شده است.