در این کار برای اولین بار نانوساختارهای پلیمر هادی کوئوردیناسیونی نیکل-کرکومین با استفاده از یک روش دو مرحله ای سنتز شده است. به گونه ای که واکنش تشکیل کمپلکس فلز با لیگاند روی سطح نانوذرات هیدروکسید فلزی واقع روی الکترود انجام شده و از این طریق کنترل بیشتری روی اندازه و مورفولوژی ذرات ایجاد شده است. از روش های میکروسکوپ الکترونی استفاده شد، تا مورفولوژی ذرات تشخیص داده شود. ابتدا با اعمال پله پتانسیل ثابت v 3/1- و زمان 10 ثانیه نسبت به الکترود ag/agclنانوذرات نیکل هیدروکسید را درون محلول نسبتا قلیایی (3/8=ph) روی الکترود کربن شیشه ای سنتز کردیم سپس با اعمال ولتامتری چرخه ای داخل محلول سود m5/0 الکترود اصلاح شده فعال شده است. تعداد ولتاموگرام هایی که جریان مربوط به الکترود در حال افزایش بود، 10 چرخه بود. سپس الکترود داخل محلول قلیایی کرکیومین قرار داده شد و با گرفتن ولتامتری چرخه ای در سرعت روبش های مختلف کمپلکس و پلیمری شدن نیکل-کرکیومین مورد مطالعه قرار د گرفت، که با توجه به افزایش جریان ها و ایجاد پلیمر هادی روی سطح الکترود سرعت روبش 25 میلی ولت بر ثانیه و تعداد 12 چرخه را به عنوان بهینه انتخاب کردیم. در ادامه از الکترود اصلاح شده با نانوساختارهای پلیمر هادی کوئوردیناسیونی در ساخت زیست حسگر گلوکز بهره گرفتیم. نتایج نشان داد که الکترود حساسیت و دامنه خطی خوبی برای تعیین گلوکز از خود نشان می دهد. بررسی های امپدانس الکتروشیمیایی روی الکترود اصلاح شده نشان می دهد که مقاومت انتقال بار در حالتی که از متالوپلیمر استفاده می شود پایین تر است وانتقال الکترون راحت تر انجام می شود و احتمالا مکانیسم درگیر در فرآیند الکترودی مکانیسم انتقال الکترون کره داخلی می باشد. در نهایت روشcv و آمپرومتری نشان داد که مسمومیت الکترود اصلاح شده در مقایسه با الکترودهای قبلی کمتر می باشد.