نام پژوهشگر: وحید ابویی مهریزی

بررسی رفتار سایشی آلیاژ آلومینیوم- سیلیسیم پیستون خودرو
پایان نامه دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) - قزوین - دانشکده مهندسی 1391
  مهسا حاجی قاسمی   وحید ابویی مهریزی

وجود ذرات سایشی و اتصال آن ها به سطح، نقش مهمی در رفتار سایشی دارند. در تحقیق حاضر، تست سایش با استفاده ازدستگاه پین روی دیسک با سرعت m/s17/0 و بار نرمال kg3، انجام شده است. سطوح سایشی در این تحقیق، آلیاژ lm13 و و فولاد ابزار به ترتیب به عنوان پین و دیسک، انتخاب شدند. به منظور تمرکز بر روی اثر ذرات سایشی، سه نوع آزمایش (در شرایط بارنرمال و سرعت لغزشی و زمان ثابت) انجام شد. در آزمایش اول ، تست بدون توقف در فاصله زمانی یک ساعت و بدون اعمال شستشو با آلتراسونیک انجام شد. در دو آزمایش دیگر، تست در فاصله زمانی یک ساعت وبا توقف در فواصل 15 دقیقه ایی و ثبت اوزان در هر توقف و به ترتیب بدون شستشو با آلتراسونیک و استفاده از آلتراسونیک به منظور شستشو انجام شد. در این تحقیق مشاهده شد که در حالت اعمال آلتراسونیک، تماس مستقیم فلز-فلز برقرار می شود در نهایت، پدیده قفل شدن سطوح روی می دهد. در حالت های دیگر ، نرخ سایش توسط دو فرایند شکل گیری لایه تریبولوژیکی و برداشت آن کنترل می شود و حالت پایا در این حالت به وجود می آید.

بررسی خواص جذب و واجذب آلیاژ جاذب هیدروژن لانتانید نیکل
پایان نامه دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) - قزوین - دانشکده فنی 1393
  مریم عبدی کلیشمی   محمد تلافی نوغانی

در این پژوهش آلیاژ لانتانید نیکل ساخته و خواص جذب و واجذب آن اندازه گیری شد. آلیاژ lani5 با فرمول کلی ab5 و ساختار هگزاگونال از نوع cacu5 می باشد. این آلیاژ در ضمن داشتن ظرفیت جذب مناسب به سادگی فعال می گردد. میزان واجذب هیدروژن این آلیاژ تقریباً برابر مقدار جذب شده می باشد. از دیگر مزیت های این آلیاژ ، سیکل پذیری فوق العاده آن می باشد. سپس بدلیل گران بودن این آلیاژ و عدم توجیه اقتصادی، از یک ترکیب معدنی به نام میش متال به جای لانتانیوم استفاده شدکه حاوی عناصر ce و pr ، nd می باشد که بصرفه تر بوده و خواص مناسبی به دست می دهد . در مرحله ی بعد برای بهبود خواص هیدروژنی این آلیاژ از عناصری مثل آلومینیوم-منگنز-کروم-کبالت و.... استفاده شد . پس از انجام آنالیزهای جذب و واجذب هیدروژن توسط دستگاه سیورت و همچنین آنالیزهای xrd و eds بر روی همه نمونه ها، مشخص شد که میزان جذب هیدروژن برای آلیاژ میش متال نیکل کروم برابر %wt 1.4 و برای میش متال آلیاژmn برابر %wt 1.24 و برای میش متال آلیاژal برابر %wt 1.22 می باشد. این نتایج حاکی از آن است که میزان جذب هیدروژن در این آلیاژها قابل مقایسه با میزان جذب هیدروژن در آلیاژ لانتانید نیکل که منطبق با میزان جذب %wt 4/1 است می باشد که با توجه به ارزانتر بودن آلیاژهای میش متال نسبت به لانتانید نیکل، جایگزین مناسبی برای لانتانید نیکل می باشند.