نام پژوهشگر: مهدی تاجبخش
سویل محمدزاده مهدی تاج بخش
چکیده به منظور بررسی اثر محلول پاشی مواد محرک رشدگیاهی بر صفات مورفولوژیکی در ذرت سینگل کراس 704، آزمایشی تحت شرایط مزرعه ای در قالب طرح فاکتوریل بر پایه ی بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار و 16 تیمار با پرایمینگ و محلول پاشیاز مواد محرک رشد (مسریز، ارگانسر، دولزی و شاهد) اجرا شد. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد که صفات ارتفاع و قطر ساقه، تعداد ردیف در بلال، تعداد دانه در بلال، تعداد میان گره در ساقه، درصد و عملکرد و شاخص پروتئین، درصد رطوبت، وزن دانه و وزن هزار دانه، وزن خشک و تر علوفه، وزن بلال و چوب بلال، قطر بلال و چوب بلال، شاخص برداشت و عملکرد کل در سطح احتمال 5 درصد معنی دار بود. در این تحقیق بالاترین ارتفاع، تعداد ردیف، تعداد میان گره، قطر بلال و چوب بلال، وزن هزار دانه، شاخص برداشت و عملکرد کل، درصد و عملکرد و شاخص پروتئین، وزن خشک بلال و چوب بلال، وزن دانه و وزن علوفه ی تر در اثر استفاده از محرک رشد دولزی بدست آمد. محرک های رشد ارگانسر و مسریز نیز سبب بوجود آمدن اختلاف معنی دار در صفات مورفولوژیکی و عملکرد ذرت نسبت به شاهد شدند ولی این افزایش نسبت به دولزی کمتر بود. تفاوت های معنی داری بین روش های مختلف مصرف محرک های رشد در ذرت وجود داشت. بیشترین افزایش در سطوح تیمارها از کاربرد پرایمینگ + محلول پاشی محرک ها بدست آمد. از لحاظ آماری اختلاف معنی داری در بین روش های مختلف مصرف محرک رشد دیده نشد. کلمات کلیدی: ذرت، شاخص برداشت، ویژگی های مورفولوژیکی، محرک های رشد.
موسی ایزدخواه شیشوان مهدی تاج بخش
به منظور بررسی اثر پرایمینگ و اندازه بذر بر عملکرد و ویژگیهای مورفوفیزیولوژیک ارقام پیاز خوراکی در شرایط مزرعه این پژوهش در دو سال زراعی1392 و1391 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان شرقی اجرا گردید. فاکتور های آزمایش شامل پرایمینگ در چهار سطح ( هیدرو پرایمینگ با آب مقطر، اسمو پرایمینگ با نیترات پتاسیم2 درصد، پرایمینگ با استفاده از محلول اسید آمینه فولامین 2 درصد و شاهد (پرایمینگ نشده)، اندازه بذر در سه سطح (ریز، متوسط و درشت) و ارقام در دو سطح قرمزآذرشهر و زرقان بودند. ویژگیهای : عملکرد کل، عملکرد اقتصادی، پیازهای درجه 1، 2 و 3 چندقلو میخی، درصد سوخ های آلوده به فوزاریوم، عملکردهای خشک، بیولوژیکی وتک بوته، شاخص برداشت، ارتفاع گیاه، تعداد برگ، سطح برگ، درجه باردهی وزن پیاز، درصد ماده خشک، در صد خاکستر سوخ و برگ، درصد مواد جامد محلول میزانph سوخ، میزان تجمع نیترات سفتی بافت پیاز، قطر گردن قطر و طول پیاز، قطر طبق، تعدادلایه خوردنی (فلس)، تعداد پوست، وزن مخصوص سوخ حجم سوخ، شاخص کلروفیل، غلظت رنگیزههای فتوسنتزی، محتوای رطوبت نسبی برگ، کارایی مصرف آب، میزان رشد، شاخص ظهور گیاهچه در مزرعه، میزان انرژی دریافتی و شاخصهای فیزیولوژیکی رشد (lai, cgr, rgr , bgr nar, dma) مورد ارزیابی قرارگرفت. نتایج تجزیه واریانس مرکب دوساله دادهها نشان داد به غیر از میزان ph سوخ، تجمع نیترات، وزن مخصوص سوخ و درصد ماده خشک بقیه صفات مورد مطالعه به طور معنیداری تحت تاثیر روش های پرایمینگ و اندازه بذر قرار گرفتند. به طوری که بیشترین عملکردهای کل (59/37 تن در هکتار) و اقتصادی (58/75 تن در هکتار) از تیمار پرایمینگ با اسید آمینه فولامین و کمترین آنها از تیمار شاهد به دست آمد. همچنین بیشترین عملکردهای کل (58/80 تن در هکتار)، اقتصادی (42/48 تن در هکتار) از بذور درشت و کمترین آنها از بذور ریز حاصل شد. اثرات متقابل اندازه بذر × پرایمینگ× رقم از نظر صفات عملکرد اقتصادی، پیازهای درجه 2، تعداد لایه خوردنی ( فلس)، کارایی مصرف آب، شاخص ظهور گیاهچه در مزرعه و میزان انرژی دریافتی معنیدار بود در سایر صفات اختلاف معنیداری مشاهده نگردید.