منصب وزارت بالاترین مقام درتشکیلات دیوان سالاری دوره تیموری بود. یکی از وزیران معروف این عصر، خواجه غیاث الدین پیراحمد خوافی (م857ق) بود که بیش از سی سال وزارت تیموریان را در زمان شاهرخ(807-850ق) و جانشینان او برعهده داشت. هدف این تحقیق بررسی دوران زندگی این وزیر به روش استقرایی-توصیفی و با استفاده از شیوه مقایسه مدارک و تحلیل آنهاست. در این پژوهش ابتدا به عنوان مدخل و مقدمه بحث، به اوضاع سیاسی، اداری، اقتصادی و دینی عصرتیموری اشاره شده و سپس به زندگانی پیراحمد پرداخته شده است. پیراحمد به خانواده ای دیوان سالار وابسته بود و درطول مدت وزارت بر امور مالی، نظامی و قضایی نظارت داشت. او در زمان وزارت به اقدامات و فعالیت هایی دست زد که می توان به تعیین روش ها و معیارهایی برای سیاق و دفتر که در نظام سیاسی و اداری آن عصر تأثیر ویژه ای داشت، اشاره کرد. همچنین از جمله اقدامات فرهنگی وی می توان به بناهایی که به دستور او ساخته شد مانند مدرسه غیاثیه خرگرد خواف، آرامگاه زین الدین ابوبکر تایبادی و عمارت سر مزار شیخ خوافی اشاره کرد.