بررسی و مداقه در مقررات ناظر به شهادت شهود , در نظام کیفری ایران که تابع نظام حقوق نوشته بوده ودر آن مهمترین منبع قانون محسوب می شود و نیز نظام کامن لاو در انگلیس که نظامی عرفی بوده و دارای ویژگی های خاص و منحصر به فردی است و به نوعی به آن حقوق عرفی یا حقوق «قاضی – ساخت» ، یعنی حقوقی که در طی زمان توسط قضات مقرر می شود نیز گفته می شود. دو نظام حقوقی مختلف را تشکیل میدهند وطبعا هر یک شیوه وراهبرد خاص خود را برای داشتن یک دادرسی منصفانه و تحصیل یک شهادت سالم و به دور از تزویر دارند و بررسی این دو نظام دادرسی کیفری در زمینه تحصیل شهادت شهود میتواند نقاط تطبیق و تفکیک دیدگاه های این دو نظام را در مقررات و قواعد ناظر بر آن روشن ساخته و راهنما یی برای تدوین قوانین کاملتری برای هر دو کشور گردد . تحقیق پیرامون قانون آیین دادرسی کیفری ایران به عنوان مهمترین منبع در تعیین حقوق وتکالیف شهود در حقوق کیفری ایران قدرت و اختیار محاکم را در تحقیق از ایشان مرزبندی نموده و مقید مینماید نظامی که به لحاظ ماهیتی ترکیبی از عناصر حقوق امامیه و به لحاظ شکلی تا حدود زیادی از حقوق رومی-ژرمنی به ویژه اروپای قاره ای چون فرانسه ملهم بوده است .فلذا مداقه در نظام حقوق کیفری انگلیس در ارتباط با مقررات ناظر به شهود به عنوان نظام حقوقی که کمتر مورد مطالعه حقوقدانان ایرانی واقع شده میتواند در یک مقایسه تطبیقی نقاط قوت و ضعف قوانین ومقررات هر دو نظام را بیشتر آشکار سازد.