دشت بیجار در شمال شرقی شهرستان بیجار در استان کردستان واقع شده است. در این دشت به دلیل وجود تعداد زیاد روستاها و اشتغال اکثر مردم آن به کشاورزی و دامداری، بررسی آب های زیرزمینی جهت تعیین بهینه محل حفر چاه از اهمیت زیادی برخوردار می باشد. در این راستا مطالعات کمی و کیفی آب های زیرزمینی دشت بیجار با استفاده از روش ژئوالکتریک صورت گرفته است. در این پژوهش تفکیک لایه های زیرسطحی، تشخیص زون اشباع، تعیین سنگ کف، تشخیص جهت حرکت عمومی آب زیرزمینی و همچنین روند تغییرات مقاومت ویژه در سونداژها و پروفیل ها مورد بررسی قرار گرفته است. به منظورعملیات برداشت مقاومت ویژه ی الکتریکی، تعداد 691 سونداژ قائم الکتریکی بوسیله آرایه شلومبرژه بر روی 9 پروفیل و تعداد 9 سونداژ در نقاط مختلف و در مجاورت چاه های اکتشافی در منطقه مورد مطالعه صورت گرفته است. جهت تفسیر منحنی های سونداژ قائم الکتریکی و مدل سازی یک بعدی از نرم افزار "ipi2win" استفاده شده است. مدل سازی دو بعدی و تهیه مقاطع مقاومت ویژه ی الکتریکی توسط نرم افزار "res2dinv" صورت گرفته است. با توجه به نتایج حاصل از تفسیر داده ها در منطقه مورد مطالعه، رسوبات بیشتر در بخش های میانی، شرقی و شمالی گسترش دارند، و از سطح به طرف عمق شامل آبرفت و نهشته های مارنی می باشند. گسترش لایه های آبدار بیشتر در رسوبات مارنی ماسه ای، سیلت و ماسه، و - همچنین زون های خرد شده آهکی و اسلیتی مشاهده شده است. سنگ کف در برگیرنده آب های زیرزمینی در منطقه، بیشتر مربوط به مارن ها )با میان لایه هایی از ماسه و کنگلومرا(، سنگ های آهکی و اسلیتی می باشد. با توجه به روند سنگ کف، شیب توپوگرافی منطقه و منحنی های ایزوپیز، جهت حرکت آب های زیرزمینی به سمت شمال شرقی می باشد.