فرآیند جداسازی گاز با استفاده از مکانیسم گزینش پذیر یکی از مهم ترین تکنیک ها برای کاربردهای مختلف در صنایع می باشد. هدف اصلی این پایان نامه، ایجاد غشا زمینه کامپوزیتی برای جداسازی هیدروژن از دی اکسیدکربن است. غشا زمینه کامپوزیتی مزایای هر دو فاز را با هم ادغام می کند: انتخاب پذیری بالا از فیلرهای پراکنده و اقتصادی بودن را از پلیمرها. برای سنتز غشا زمینه کامپوزیتی از پلی اکریلونیتریل، نانولوله های کربنی و دی متیل فرمامید به ترتیب به عنوان فاز پیوسته، فیلر و حلال استفاده گردیده است. مورفولوژی غشا زمینه کامپوزیتی-نانولوله کربنی توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی، تفرق اشعه ایکس و آنالیز ترموگرویمتری مورد بررسی قرار گرفته است. عملکرد غشا زمینه کامپوزیتی توسط تست نفوذپذیری اندازه گیری شد. علاوه بر این اصلاح جدیدی بر مدل های نفوذپذیری گاز نظیر مدل ماکسول، براگمن، لوئیس-نیلسون و پال برای پیش بینی عملکرد غشا زمینه کامپوزیتی- نانولوله کربنی برای جداسازی هیدروژن و دی اکسیدکربن، اعمال گردیده است.