نام پژوهشگر: غلام علی جلودار
مریم ریگی غلام علی جلودار
30 بیمار دیالیزی از دو جنس مذکر و مونث که در محدوده ی سنی50 – 25سال بودند و از لحاظ بیماری زمینه ای مشابه بودند انتخاب شدند. در ابتدا نمونه خون در دو نوبت قبل و بعد از دیالیز از آنها گرفته شد و میزان آنزیم های فوق و مالون دی آلدئید در خون آنها تعیین گردید سپس به این گروه به مدت یک ماه قرص ویتامینc خوراکی روزانه 200 میلی گرم داده شد و در پایان دوره ی مصرف قرص در دو نوبت قبل و بعد از دیالیز نمونه خون گرفته شد و مجدداً میزان آنزیم ها و مالون دی آلدئید در خون آنها بررسی گردید. نتایج حاصل حاکی از تغییرات میانگین آنتی اکسیدان ها و مالون دی آلدئید در دوره ی قبل از مصرف قرص در مقایسه با دوره ی بعد از مصرف قرص بود (p<0.050). مقایسه میانگین آنتی اکسیدان ها بعد ازدوره ی مصرف قرص افزایش و مالون دی آلدئید کاهش نشان داد. نتایج نشان می دهد ویتامین c نقش کمکی در بهبود وضعیت آنتی اکسیدان های آنزیمی و کاهش پراکسیداسیون لیپیدی داشته است. واژگان کلیدی: استرس اکسیداتیو، نارسایی کلیه، همودیالیز، پراکسیداسیون لیپیدها، آنزیم های آنتی اکسیدان، ویتامین c