تحقیق حاضر که در پنج فصل گردآوری گردیده با هدف ایجاد حساسیت در مسئولین رسانه ای و سیاسی کشور به منظور بکارگیری دیپلماسی رسانه ای موثر جهت نیل به اهداف و منافع ملی کشور، به راهبردهای صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران پرداخته است در این تحقیق ضمن ارائه تعاریفی از رسانه، ابزار رسانه، دیپلماسی، انواع دیپلماسی و دیپلماسی رسانه ای، رسانه را به عنوان عامل موثر و قوی در امر تاثیرگذاری بر افکار عمومی و همچنین عاملی برای ارائه چهره مثبت در روابط بین الملل معرفی کرده است. در این تحقیق با اشاره به اهمیت و ضرورت دیپلماسی رسانه ای موضوع بکارگیری دیپلماسی رسانه ای توسط کشورمان مورد تاکید قرار گرفته است. نهایتا با بهره گیری از روش های علمی، اطلاعات مورد نظر با استفاده از روش جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای و تحقیق میدانی جمع آوری شده و در همین رابطه با استفاده از روش طرح تحقیق گروه های کانونی با 10 نفر از کارشناسان و مدیران سازمان صدا و سیما و وزارت امور خارجه کشور مصاحبه انجام شده و نتیجه بدست آمده از طریق ماتریس ارزیابی عوامل داخلی (ife) و ماتریس ارزیابی عوامل خارجی (efe) مورد ارزیابی و ارزش گذاری قرار گرفته و سپس به کمک ماتریس تهدیدات – فرصت ها – نقاط قوت – نقاط ضعف (swot) استراتژی هایی جهت تقویت دیپلماسی رسانه ای کشور تدوین شد و نهایتا استراتژی های بدست آمده به کمک ماتریس برنامه ریزی استراتژیک کمی (qspm) ارزش گذاری شده و میزان جذابیت هر یک از استراتژی ها مشخص گشته و برای اجرا در دستگاه های رسانه ای و سیاسی کشور پیشنهاد شده است که مهمترین این استراتژی ها ایجاد وحدت رویه در امر دیپلماسی رسانه ای و اهتمام به معرفی مفاهیم والای اسلام و صدور انقلاب می باشد.