این پژوهش با انگیزه بررسی احساس عدالت ومولفه های موثر بر آن صورت گرفت.جامعه آماری تحقیق کلیه دانش آموزان دبیرستان های عمومی شهر تهران است. برای انتخاب نمونه از طریق نمونه گیری طبقه ای نسبی اقدام گردید که از بین مناطق 19 گانه تهران مناطق 1، 11 و 18 انتخاب و 797 نفر دانش آموز دختر و پسر در مدارس دولتی و غیر دولتی انتخاب شدند.متغیرهای پژوهش از نوع دموگرافیک وغیر دموگرافیک شامل جنسیت،نوع مدرسه،تعلق به یکی از سه منطقه آموزشی تهران وتحصیلات والدین وسرمایه فرهنگی خانواده ها در غالب فرضیه هایی مورد پژوهش قرا گرفتند.ابزار اندازه گیری پرسشنامه های محقق ساخته با پایایی و اعتبار بسیار مطلوب بود.در 2پرسشنامه 30سوالی الف و ب به ترتیب انتظار از رفتار عادلانه ووضع موجود رفتارعادلانه مورد ارزیابی قرار گرفت که از تقسیم انتظار بر وضع موجود میزان احساس عدالت محاسبه و هر قدر جواب کسر بیشتر شد میزان احساس بی عدالتی بیشتر و بر عکس.ضمن اینکه احساس عدالت آزمودنی هادر هر سه بعد توزیعی،رویه ای و مراوده ای مورد ارزیابی قرار گرفت و پرسشنامه 19 سوالی سوم میزان سرمایه فرهنگی خانواده ها را مورد سنجش قرار دادو نتایج ذیل به دست آمد: - احساس عدالت در بین دانش آموزان مدارس دولتی کمتر از دانش آموزان مدارس غیر دولتی است و این تفاوت در کلیه ابعاد عدالت مشاهده شد. - احساس عدالت در بین دانش آموزان دختر کمتر از دانش آموزان پسر است و در کلیه ابعاد مصداق داشت. - در بین مناطق آموزشی 1 ، 11 و 18 تفاوت معناداری در بین احساس عدالت نمونه مشاهده نشد. - تحصیلات والدین و سرمایه فرهنگی خانواده بر میزان احساس عدالت دانش آموزان تأثیر دارد به این معنا که خانواده هایی که از والدین تحصیل کرده تری برخوردارند - فرزندان آنها کمتر احساس عدالت می کنند، همچنین خانواده هایی که دارای سرمایه فرهنگی بالاتری هستند فرزندان آنها نیز احساس عدالت کمتری دارند یعنی احساس بی عدالتی بیشتری دارند و این موضوع در کلیه ابعاد عدالت مصداق داشت.