اگرچه عوامل بسیاری چون خصوصیات فردی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی افراد جامعه بر میزان ترس آنان از جرم، جرایم شهری و احساس امنیت آنان موثر است ولی به طور کلی می توان دو رویکرد متفاوت در ارتباط بین امنیت در شهر و محیط کالبدی متصور شد. اول اینکه محیط فیزیکی چگونه می تواند پتانسیل های ارتکاب به جرم را افزایش دهد و دوم اینکه این محیط چگونه می تواند بستر ساز احساس امنیت افراد باشد. لذا در تحقیق حاضر ابتدا مبانی نظری پیرامون چگونگی تاثیرگذاری فضای کالبدی بر وقوع جرم و احساس امنیت مخاطبان مورد بررسی قرار گرفته است. پس از آن دو عرصه ی عمومی امن و یک عرصه ی عمومی نا امن از طریق پرسشنامه توسط شهروندان شیرازی جهت مطالعه ی موارد حاصل از مبانی نظری در بستر کالبدی انتخاب شده است. نتیجتا با بهره گیری از مبانی نظری و تحلیل کالبدی سه مکان انتخابی، پرسشنامه ای جهت شناسایی و اولویت بندی معیارهای عرصه های عمومی امن شهری تهیه گردیده و توسط300 نفر از مخاطبان عرصه های عمومی شهر شیراز تکمیل گردیده است. نتایج حاکی از آنست که بین خصوصیات کالبدی عرصه های عمومی شهری و ترس از جرم و یا احساس امنیت شهروندان رابطه ی معناداری وجود دارد. و در راستای دستیابی به امنیت در عرصه های عمومی شهری، کالبد محیطی بایستی دارای معیارهایی باشد. لذا در جهت کاربردی شدن پژوهش حاضر، در انتها راهکارهایی تحت عنوان ضوابط و مقررات برنامه ریزی شهری در چهار گروه برنامه ریزی اجتماعی، برنامه ریزی ادراکی- معنایی، برنامه ریزی عملکردی و برنامه ریزی بصری ارایه گردیده است.