در این تحقیق ما عامل اندازه موسسات (سازمان به عنوان بزرگ و جامعه به عنوان کوچک) را معیار کیفیت حسابرسی قرار داه و بااستفاده از آزمونهای آماری رگرسیون لوجستیک و رگرسیون چند متغیره، دو فرضیه مطرح شده تحقیق را آزمون کردیم. آزمونها با استفاده از داده‏های واقعی تعداد 155 شرکت از شرکت‏های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در طول سال‏های 1383 تا 1388 و با استفاده از نرم افزار spss و lisrel اجرا گردید. نتایج بررسی نشان می دهد که شرکتهایی که از فرصتهای سرمایه گذاری بالا برخوردارند تعهدات اختیاری بیشتری دارند و شرکتهایی که از کیفیت حسابرسی بالا برخوردارند از فرصتهای سرمایه-گذاری کمتری برخوردارند. می توان چنین نتیجه گیری کرد که شرکتهایی که از تعهدات اختیاری بیشتری برخوردارند و بیشتر در معرض دستکاری سود هستند، اغلب شرکتهایی هستند که از فرصتهای سرمایه گذاری بالایی برخوردارند و شرکتهایی که سازمان را به عنوان مسسقل انتخاب می کنند که انتخاب آن به عنوان حسابرس مستقل، معیار برخورداری از کیفیت بالای حسابرسی است، از فرصتهای سرمایه گذاری کمتری برخوردارند و در نتیجه دستکاری سود در آنها کمتر است. در کل می توان چنین نتیجه گیری کرد که شرکتهایی که از فرصتهای سرمایه گذاری کمتری برخوردارند و تعهدات اختیاری کمتری دارند و در نتیجه دستکاری سود در آنها کمتر است، اغلب سازمان را به عنوان حسابرس مستقل انتخاب می کنند. این نتایج گویای این است که هر چند مدیران شرکتهایی با فرصتهای سرمایه گذاری بالا احتمال می رود که تعهدات اختیاری را دستکاری کنند، اما با برخورداری از سطح بالای کیفیت حسابرسی و انتخاب سازمان به عنوان حسابرس مستقل، این احتمال کاهش می یابد.

هدف این مقاله مطالعه درخصوص ادراک سرمایه گذاران از عوامل موثر بر خرید، نگهداری و فروش سهام است همچنین این مطالعه ادراک سرمایه گذاران درباره صورت های مالی را بعنوان یک منبع مهم اطلاعاتی برای گرفتن تصمیم های سرمایه گذاری و اینکه سرمایه گذاران به چه اطلاعات خاصی علاقه دارند تا شرکت ها در گزارش هایشان آن را افشا کنند بررسی می کند و سپس بین دو گروه سرمایه گذاران مقایسه بعمل می آورد تا تفاوت ادراک آنان مشخص شود. سرمایه گذاران در این تحقیق با توجه به مقدار سرمایه گذاری شان به دو گروه کوچک و بزرگ تقسیم شده اند داده ها در این پژوهش از طریق توزیع پرسش نامه بین 196نفر از سرمایه گذاران جمع آوری شده است نتایج بین گروه ها در ابتدا با استفاده از ضریب همگامی کندال رتبه بندی شده است و سپس بین دو گروه سرمایه گذاران با استفاده از آزمون من ویتنی مقایسه به عمل آمده است تا تفاوت ادراک آنان را مشخص کند. در تحقیقات گذشته از جمله نیکلاس و احمد (1995) نشان دادند که بین نیازهای اطلاعاتی استفاده کنندگان سطح بالایی از موافقت در بین گروه ها وجود دارد وهمچنین بعضی از موارد ازجمله میرشکاری و سوداگران گزارش دادند که گروه های استفاده کنندگان در 79 درصد آیتم ها تفاوت مهمی داشته اند. یافته ها این تحقیق حاکی از آن است که سرمایه گذاران بزرگ صورت های مالی را بعنوان مهمترین منبع اطلاعاتی در گرفتن تصمیم های سرمایه گذاری می دانند اگرچه سرمایه گذاران کوچک آن را بعنوان سومین عامل مهم در گرفتن تصمیم های سرمایه گذاری بیان کرده اند سرمایه گذاران کوچک مهمترین منابع اطلاعاتی را گرفتن توصیه از مشاوران و کارگزاران عنوان کردند همچنین دو گروه سرمایه گذاران صورت سود و زیان را بعنوان مهمترین بخش گزارش های سالانه در نظر گرفتند این مطالعه نشان داد که درون دو گروه سرمایه گذاران موافقت بسیار بالایی در خصوص عوامل موثر بر خرید، فروش و نگهداری سهام وجود دارد آنان عدم پرداخت سود و تصور آینده بد برای شرکت را مهمترین عوامل فروش سهام و انتظار قیمت بالاتر برای سهام و افزایش سود شرکت را مهمترین عوامل خرید سهام عنوان کردند.