موضوع این پژوهش زندگی، آثار و اندیشه های حسین کاظم زاده ایرانشهر می باشد . او از برجسته ترین فرهیختگان فرهنگی و اجتماعی ایران در اواخر دوره قاجار و اوایل دوره پهلوی می باشد. حسین کاظم زاده ایرانشهر فرزند حاجی میرزا کاظم طبیب تبریزی است. که در دی ماه 1262ه. ش / 1883م / 1300 ه.ق در شهر تبریز متولد و در سال 1340 ه.ش /1962م / 1382 ه.ق در سن 78 سالگی در سوئیس در گذشت. ایرانشهر تفریبا 58 سال دور از وطن ، در اروپا زندگی می کرد و لی طبق نوشته های خود خدماتش در مرحله اول برای هموطنان و همکیشان خود در ایران، و تعلیم و تربیت جوانان و راهنمایی و هدایت نسل آینده بود؛ و در وهله دوم برای نجات بشر از چنگال عفریت جهل و نادانی و ضلالت و گمراهی و دعوت مردم به صلح و برادری جهانی بود. از خدمات برجسته ایشان ؛ انتشار دوره چهار ساله مجله ایرانشهر و حدود صد و بیست عنوان کتاب به زبان فارسی و پنجاه عنوان کتاب و رسائل سودمند به زبان آلمانی و سایر زبانهای اروپایی تألیف کرده اند. و در اقطار و اکناف جهان منتشر کرد که هزاران خواننده داشت. او حس ملیت را در دلهای افراد ا یرانی به خصوص در نژاد نوزاد ایرانی بیدار کرد. می توان گفت ایرانشهر ، یکی از بنیانگذاران تعلیم و تربیت نوین در ایران بوده ، زیرا بیشتر کتا بهایش از جمله «راه نو در تعلیم و تربیت »، «رهبر نژاد نو » ، « اصول اساسی فن تربیت» ، و... در این زمینه می باشد . همچنین با نشر مقالات سودمند در روزنامه و مجلات کشورهای دیگر افکار عموم ملتها و مخصوصا ملت ایران را برای ایجاد یک تمدن جدید شامل قسمت های مفید تمدن های غرب و شرق باشد متوجه ساخت.